Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΜΑΣ

      
 
         Προτάσεις και αναλύσεις που καθορίζουν την πολιτικοοικονομική ζωή της χώρας,  με τον τρόπο και τη μορφή  που διατυπώνονται και δημοσιοποιούνται,  δίνουν την εντύπωση πως δεν διαφοροποιούνται από δόγματα θρησκείας ή διάφορες μορφές υποκειμενικής  εμπειρίας. Κι αυτό, γιατί διαπιστώνουμε ότι  θεωρούνται αυτονόητα ή δεδομένα αυτά που μάλλον εκφράζουν και περιγράφουν τμήματα της πραγματικότητας, ανεξάρτητα από την ολότητα στην οποία εντάσσονται –τον καπιταλισμό- και υποστασιοποιούν υποκειμενικές εμπειρίες, που περισσότερο εξυπηρετούν μια ψυχολογική, κοινωνική ή πολιτική σκοπιμότητα: από το  προεκλογικό του Α. Τσίπρα «εμείς θα χτυπάμε το ζουρνά και οι αγορές θα χορεύουν» μέχρι τις διαβεβαιώσεις του ότι πια δεν υπάρχουν μνημόνιο και τρόικα. Γιατί όλες αυτές οι περιγραφές και αναλύσεις της  κατάστασης, στο εξωτερικό και εσωτερικό, του οικονομικοκοινωνικού συστήματος το αντικατοπτρίζουν και τείνουν να το δικαιώσουν. Κι όσο περνά ο καιρός ακόμα και η όποια κριτική στην ασκούμενη πολιτική περιορίζεται αποδίδοντάς τη εξωχρονική μορφή που αφορά γενικά τη χώρα και όχι συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις. 
Μέχρι και ο Έλληνας εφοπλιστής, πρόεδρος του Ολυμπιακού και δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, Ευάγγελος Μαρινάκης, δηλώνει «Αυτό που έχει σημασία  είναι η χώρα. Αυτό που προέχει είναι η χώρα να παραμείνει στην Ευρώπη, στην ευρωζώνη. Όποιος αγαπάει την Ελλάδα ελπίζει η νέα κυβέρνηση να πετύχει στις διαπραγματεύσεις για την οικονομική διάσωση». Η προώθηση επιμέρους  συμφερόντων καλύπτεται άνετα  πίσω από την επίκληση της έννοιας του γενικού συμφέροντος της χώρας.
 
               Με αναπαραστάσεις και ομοιώματα στην πολιτικοκοινωνική μας ζωή γίνεται προσπάθεια ν’ αποκρυφτεί η οικονομική πραγματικότητα που την καθορίζει και αποκτώντας αντιϊστορικό χαρακτήρα η πραγματικότητα να μοιάζει πως έχει τη μορφή  μιας τυχαίας διαδοχής γεγονότων, χωρίς λογικό νόημα. Το μνημόνιο λοιπόν είναι μια τυχαία λάθος επιλογή που οι συνέπειες του ήταν οδυνηρές για τα λαϊκά στρώματα εντελώς τυχαία, ενώ τώρα οι εταίροι μας δεν σταματούν να μιλούν για οικονομικά ατυχήματα. Σαν όλες οι ενέργειες, επιλογές, αποφάσεις κλπ. να είναι τρόποι ύπαρξης ενός στατικού και αναλλοίωτου φυσικού  δικαίου, γι’ αυτό και αναμφισβήτητο,  με το οποίο ταυτίζεται το πολιτικοοικονομικό σύστημα. Κι αν γίνονται, ιδιαίτερα από τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ,  συνεχείς  αναφορές σε αγωνιστικά παρελθόντα και λαϊκά αιτήματα μ’ έναν αφαιρετικό τρόπο που δεν αναγνωρίζει τον ιστορικοκοινωνικό χαρακτήρα τους, είναι για να  συσκοτίζουν την κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας. Η  συσχέτιση αφηρημένα και μεμονωμένα δράσεων, ενεργειών, θεσμών με άλλους θεσμούς, με κάποια μεμονωμένα ιστορικά γεγονότα ή με κάποια παροδική κοινωνική ανάγκη μπορεί να οδηγήσει στην αντίληψη της κυκλικής επανάληψης της ιστορίας  ενισχύοντας την αντίληψη ότι όλα αυτά αφορούν φυσικά φαινόμενα –και πώς να τα μεταβάλλεις; 
 
 Πολιτικοί, εφοπλιστές, δημοσιογράφοι, βιομήχανοι, μικροαστοί κλπ. σχεδόν σε μια νύχτα, τη νύχτα των εκλογικών αποτελεσμάτων ίσως,  συνειδητοποίησαν σε αγαστή συμφωνία την ανάγκη για σωτηρία της χώρας μέσω της συμπαράστασης στην κυβέρνηση για τις διαπραγματεύσεις. Κι όλη αυτή η πολιτική που αγκαλιάζει όλες, πλην ΚΚΕ, τις παρατάξεις του κοινοβουλίου, και με έναν έμμεσο τρόπο ακόμα και τη Χρυσή Αυγή που η πρόεδρος της Βουλής δεν χάνει ευκαιρία να ανταποκρίνεται στα αιτήματά των βουλευτών της, δεν εκφράζει παρά την ίδια την κυρίαρχη τάξη που την εξυπηρετεί.  Όλα φέρνουν  τη σφραγίδα του επίπλαστου, και  τα κουρέλια από τα ιδανικά που επικαλούνται,  και η βούληση να υποτάξουν τα λαϊκά στρώματα που περιφρονούν σε μια δήθεν φωτισμένη μικροαστική ελίτ που τα εκπροσωπεί, και ο λεκτικός ριζοσπαστισμός τους, και ο πρακτικός οπορτουνισμός,  και η επιδεικνυόμενη ευαισθησία. ¨Ολες αυτές οι παλινωδίες στην άσκηση της πολιτικής, οι βερμπαλισμοί, οι λεκτικές επιθέσεις κλπ. μοιάζει να είναι μάλλον  η μέθη μιας μικροαστικής στην αντίληψη διανόησης που ανέλαβε κυβερνητικές θέσεις και θεμελιώνει την άσκηση πολιτικής πάνω στον αλαζονικό ατομισμό των μελών της, που γίνονται επιτέλους διαχειριστές της εξουσίας. Και ενώ φαίνονται οι πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ τόσο αντικληρικοί με τις πολιτικές ορκωμοσίες, τόσο αντισυμβατικοί με τις ενδυματολογικές επιλογές τους δίνοντας την ψευδαίσθηση πως στρέφονται εναντίον του ίδιου του πολιτικοοικονομικού συστήματος  στην πραγματικότητα το δικαιώνουν κρύβοντας τα αδιέξοδά του και προβάλλοντας την ανεκτικότητά του. Μια ανεκτικότητα όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να αφήνουν όμως κέρδος. Ολες οι ιδεολογίες και οι τεχνικές εξουσίας γίνονται όψεις του ίδιου νομίσματος, του καπιταλισμού, όψεις ενός κεφαλαιοκρατικού κόσμου και του ορθολογικού παραλογισμού του.
 
Η για πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς σε σύμπραξη με τους εθνικιστές με λεκτικές αψιμαχίες και πολεμικά ανακοινωθέντα εκδηλώνουν την πρόθεσή τους για προώθηση ενός αφηρημένα γενικού συμφέροντος που βρίσκει την έσχατη εφαρμογή της στο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της χαρακτηριζόμενης ανθρωπιστικής κρίσης, εστιάζοντας στα συμπτώματα του προβλήματος τα οποία όλο και θα επανέρχονται δριμύτερα, και όχι στις αιτίες του, τον ίδιο τον καπιταλισμό. Και γι’ αυτό η αντιμετώπιση της φτώχειας, ανεξάρτητα από τη ολότητα στην οποία εντάσσεται, το καπιταλιστικό σύστημα, φτάνει να αποκτά αντιορθολογικό χαρακτήρα.      Και για τον ίδιο ακριβώς λόγο ο κομμουνιστικός λόγος απαξιώνεται ή διαστρεβλώνεται τόσο πολύ ώστε ο στοχασμός μας να μη θεμελιώνεται στη συνολική θεώρηση της κοινωνικής πραγματικότητας και να αποτυγχάνει να δοθεί  λογικό νόημα στα επιμέρους γεγονότα. Για να υποταχτούμε στη μοίρα μας – που πολύ ορθολογικά έχουν πάρει, προς όφελός τους, στα χέρια τους οι απανταχού κεφαλαιοκράτες και οι εκπρόσωποί τους – ερήμην μας. 
 
 
 

Ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση - «Παρών» από το ΚΚΕ




Ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση εν μέσω έντονων αντιδράσεων για τη στάση της προέδρου της Βουλής και μιας διαδικασίας που παραλίγο να τιναχθεί στον αέρα προκειμένου να καλλιεργηθεί κλίμα διπολικής αντιπαράθεσης όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δήλωναν ότι ψηφίζουν το νομοσχέδιο!
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ψήφισε «παρών», οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής ψήφισαν «υπέρ». Το Ποτάμι ψήφισε «παρών», ενώ οι βουλευτές από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ταχθεί υπέρ, αλλά κατά την ψηφοφορία -που γινόταν σε έντονο κλίμα- ζήτησαν να τοποθετηθούν πρώτα οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι για τη στάση της προέδρου της Βουλής και μετά να γίνει η ψηφοφορία επί της αρχής.

Πάντως στις ομιλίες τους οι εισηγητές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δήλωσαν ότι ψηφίζουν υπέρ και ζητήθηκε από το προεδρείο να καταγραφεί η θετική τους ψήφος, ενώ υπήρξε και αίτημα από τη ΝΔ για επανάληψη της ψηφοφορίας για να καταγραφεί πως η αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα κόμματα ψηφίζουν «υπέρ». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αρνήθηκε να επαναλάβει την ψηφοφορία και προχώρησε τη διαδικασία της συζήτησης επί των άρθρων του νομοσχεδίου.
Κι ενώ από την πρώτη μέρα της συζήτησης την Τρίτη έχει γίνει σαφές πως υπάρχει κλίμα συναίνεσης ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επί του νομοσχεδίου, κάτι που τονίσθηκε και στη συζήτηση της Τετάρτης με αναφορές τόσο από τα στελέχη των κομμάτων της συγκυβέρνησης όσο και από την αξιωματική αντιπολίτευση, επικράτησε ένας διπολικός καυγάς που εξυπηρέτησε και τα δύο μέρη την ώρα μάλιστα που συμφωνούσαν. Πάντως, τόσο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης από τη ΝΔ όσο και ο Νίκος Φίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησαν να επαναφέρουν το κλίμα ευρύτερης συναίνεσης.
Η πρόεδρος της Βουλής πυροδότησε το κλίμα
Το συναινετικό κλίμα επί του νομοσχεδίου από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ τινάχτηκε στον αέρα από την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έσπευσε να κάνει δεκτό το αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία που κατέθεσε η Χρυσή Αυγή χωρίς να συμπληρώνεται ο απαιτούμενος αριθμός των βουλευτών.
Η στάση της προέδρου της Βουλής προκάλεσε αναταραχή και έντονες αντιδράσεις -ακόμη και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ- με αποτέλεσμα να εξαναγκαστεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου να πάρει πίσω την προηγούμενη απόφασή της και τελικά να μην κάνει αποδεκτό το αίτημα της Χρυσής Αυγής για ονομαστική ψηφοφορία.
Παρέμβαση του ΚΚΕ για τη στάση της προέδρου της Βουλής
Τις προσωπικές ευθύνες της προέδρου της Βουλής που πυρπόλησε τη διαδικασία και έδωσε άλλοθι να αναπαράγεται ένα στείρο διπολικό κλίμα, ανέδειξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος.
Ανέφερε ακόμα πως είναι ολισθηρός και επικίνδυνος ο δρόμος της σύμπλευσης με την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή και κάλεσε την πρόεδρο της Βουλής να αποφεύγει τους συνεχείς σχολιασμούς που φτάνουν στο όριο του απαξιωτικού.
Επίσης: