Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Βαρουφάκης: Δεν ζητάμε διαγραφή του χρέους αλλά να του αλλάξουμε «design»



Η κυβέρνηση δεν ζητάει πλέον καμία ονομαστική διαγραφή του χρέους, σύμφωνα με όσα δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα Financial Times ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης

«Αυτό το οποίο θα πω στους εταίρους μας είναι ότι προετοιμάζουμε έναν συνδυασμό ενός πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος και ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων», ανέφερε ο Γ. Βαρουφάκης, επιβεβαιώνοντας έτσι τη συνέχιση της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και τα αιματοβαμμένα «πρωτογενή πλεονάσματα».

Ο Γ.Βαρουφάκης δήλωσε στους Financial Times ότι η πρόταση για την ανταλλαγή χρέους θα είναι μία μορφή «έξυπνης μηχανικής χρέους», η οποία επιτρέπει την αποφυγή χρήσης όρων όπως «κούρεμα», οι οποίοι είναι πολιτικά απαράδεκτοι στη Γερμανία και σε άλλους πιστωτές. Συγκεκριμένα προτείνει «ανταλλαγή των ομολόγων» με νέα δύο ειδών: Ομόλογα συνδεδεμένα με τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, για να αντικαταστήσουν τα ευρωπαϊκά δάνεια διάσωσης, και ομόλογα χωρίς ημερομηνία λήξης, που θα πληρώνουν διαρκώς τόκο, για να αντικαταστήσουν αυτά που διακρατεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

«Θα τους πω, βοηθήστε μας να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας και δώστε μας ένα δημοσιονομικό περιθώριο για να το κάνουμε αυτό, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα συνεχίσουμε να πνιγόμαστε και η Ελλάδα μάλλον θα παραμορφωθεί, παρά θα αναμορφωθεί».

Ακόμη, ανέφερε πως η κυβέρνηση σχεδιάζει να θέσει στο στόχαστρο τους πλούσιους που φοροδιαφεύγουν και να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 1% ως 1,5% του ΑΕΠ, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εφαρμόσει όλες τις προεκλογικές της υποσχέσεις για κοινωνικές δαπάνες.

Μία απ' τα ίδια;... Οταν ο Τύπος πανηγύριζε μετά τις εκλογές του 2009


(Αναδημοσίευση από τον «Κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 1η Φλέβαρη 2015)

Ως μια μικρή συμβολή στην προσπάθεια να αναδειχθεί η «μεγάλη εικόνα» πίσω από τη «σκόνη» των πανηγυρισμών, αυτές τις πρώτες μέρες μετά τις εκλογές, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει συνοπτικά την υποδοχή που επιφύλαξε ο Τύπος στην εκλογική νίκη του Γ. Παπανδρέου τον Οκτώβρη του 2009. Παρά το γεγονός ότι πάντα μετά τις εκλογές το κλίμα της ευφορίας για το νικητή είναι κυρίαρχο στον Τύπο, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι οι ομοιότητες ανάμεσα στα σημερινά πρωτοσέλιδα και σε αυτά του 2009 ξεπερνούν κάθε προηγούμενο...


Τρεις μέρες πριν τις εκλογές, ο Τύπος φιλοτεχνεί το προφίλ της επερχόμενης κυβέρνησης. Γράφουν «ΤΑ ΝΕΑ»: «Ωρα αλλαγής με τρεις βαθιές τομές: Σαφώς μικρότερη σε αριθμό μελών κυβέρνηση, καθιέρωση αξιοκρατίας στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, θέσπιση ασυμβίβαστου μεταξύ κράτους και κόμματος».

Η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» αναγγέλλει: «Νέο μοντέλο κυβέρνησης. Λιγότερα υπουργεία μέσω συγχωνεύσεων. Ισχυρό πρωθυπουργικό γραφείο» και το «ΕΘΝΟΣ»: «Δεσμεύσεις Γιώργου για αλλαγή πορείας την επόμενη μέρα. Δίκαιοι φόροι. Ελαφρύνσεις για εισοδήματα κάτω από 30.000 ευρώ». Με αυτά τα συνθήματα και τις υποσχέσεις, το ΠΑΣΟΚ επανέρχονταν στη διακυβέρνηση...

Την επόμενη μέρα (2/10) «ΤΑ ΝΕΑ», από το πρωτοσέλιδο, δίνουν συνέχεια στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ: «Πακέτο 4,5 δισ. για χαμηλά εισοδήματα και επενδύσεις». «ΤΟ ΒΗΜΑ», πάλι, προαναγγέλλει με σιγουριά ότι «την Κυριακή ανατέλλει ο ήλιος της ελπίδας», ενώ στις 3-4/10 «ΤΑ ΝΕΑ» φιλοξενούν συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου, στην οποία σημειώνει: «Είμαι έτοιμος για σκληρή διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες».

Την επομένη των εκλογών, «ΤΟ ΒΗΜΑ» γράφει: «Ο εκλογικός θρίαμβος του ΠΑΣΟΚ ανοίγει το δρόμο για την ανάταξη της χώρας». Ακριβώς την επόμενη μέρα, η ίδια εφημερίδα επιχαίρει στο πρωτοσέλιδο: «Πρώτη ψήφος εμπιστοσύνης οι θετικές αντιδράσεις για τη νέα κυβέρνηση από ΣΕΒ, αγορές και ΜΜΕ».

Την ενθουσιώδη υποδοχή της νέας κυβέρνησης συμπληρώνει η «Αυγή», στο πρώτο φύλλο μετά τις εκλογές, όπου διαπιστώνει ότι: «Το πανηγύρι τελείωσε» και εικονογραφεί το πρωτοσέλιδο με μια φωτογραφία από την αποσυναρμολόγηση του εκλογικού κέντρου της ΝΔ στο Σύνταγμα.
Ανάλογα είναι τα σχόλια για το ολιγομελές σχήμα της κυβέρνησης και τις συγχωνεύσεις υπουργείων. Η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» γράφει: «Εμπιστοι, έμπειροι, νέοι και γυναίκες στο υπουργικό συμβούλιο», ενώ το «ΕΘΝΟΣ» σχολιάζει: «Ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα ανατροπών και εκπλήξεων από τον Γιώργο. Ισχυρή ομάδα με όραμα και εμπειρία».

Οι ...αντιεξουσιαστές στην εξουσία


Στις 8/10, στον Τύπο φιλοξενούνται ρεπορτάζ από την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, που έγινε την προηγούμενη μέρα, με τη συμμετοχή του τότε Συνήγορου του Πολίτη, Γ. Καμίνη. «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν: «Μάθημα 1ον: Πόλεμος κατά της διαφθοράς. Γιώργος: Είμαστε οι αντιεξουσιαστές στην εξουσία» και στις μέσα σελίδες: «Επιχείρηση "καθαρά χέρια" από την πρώτη μέρα. Οι προτεραιότητες της κυβέρνησης: Διαφάνεια παντού, πάταξη της διαφοράς, περιορισμός της σπατάλης. Αξιοκρατία παντού».

Το «ΕΘΝΟΣ» γράφει την ίδια μέρα: «Πρώτη απόφαση Γιώργου για κατάργηση εκατοντάδων επιτροπών. Εξοικονόμηση πάνω από 222 εκατομμύρια ετησίως με το καλημέρα».

Στις 9/10, αρχίζει από «ΤΑ ΝΕΑ» η εξειδίκευση των προεκλογικών εξαγγελιών της νέας κυβέρνησης: «Ομπρέλα προστασίας σε δανειολήπτες. Επίδομα αλληλεγγύης για τη φτώχεια». «Απίστευτο κι όμως αληθινό: Βρήκαν γυμνά τα υπουργικά γραφεία», γράφει η ίδια εφημερίδα και σχολιάζει στις μέσα σελίδες: «ΝΔ: Εφυγαν κι άφησαν πίσω τους συντρίμμια. Εικόνες διάλυσης και χάους αντίκρισαν οι νέοι υπουργοί. Ελειπαν υπολογιστές, τηλέφωνα, ακόμα και γραφική ύλη».

Στο ίδιο πνεύμα, «ΤΟ ΒΗΜΑ» καταγγέλλει: «Τα πήραν όλα κι έφυγαν. Γ. Παπακωνσταντίνου: "Παρέλαβα ένα γυμνό υπουργείο. Δεν άφησαν τίποτα"». Η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» αναγγέλλει και αυτή: «Αρχές 2010 τα επιδόματα στους ασθενέστερους», ενώ το «ΕΘΝΟΣ» γράφει: «Καταιγισμός πρωτοβουλιών από το πρώτο 24ωρο. Επίδομα 1.300 ευρώ για χαμηλά εισοδήματα».
Από την πλευρά της, η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» γράφει στις 10/10: «Το πρώτο πακέτο του Γιώργου: Προϋπολογισμός, εισπράξεις οφειλών, ενίσχυση δανειοληπτών, πάγωμα τιμολογίων ΔΕΚΟ, επίδομα αλληλεγγύης. 1 δισ. ευρώ επιπλέον στην Παιδεία το 2010. Πρόσληψη 3.000 νοσηλευτών. Αύξηση δημοσίων επενδύσεων στο 4%».

Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», από την πλευρά της, γράφει: «Εκτίμηση σοκ για ταμειακό έλλειμμα 12% το 2009 από το διοικητή της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλο», ενώ στις 11/10 η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» φιλοξενεί δηλώσεις Παπακωνσταντίνου ότι: «Θα φορολογηθούν Εκκλησία και off shore εταιρείες». Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει το γκάλοπ της «Public Issue», που δημοσιεύει η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»: Το 83% έχει μάλλον θετική εντύπωση για την κυβέρνηση, ενώ μάλλον αρνητική έχει μόλις το 5%!

Η προβολή των μέτρων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση και μπαίνουν σταδιακά σε εφαρμογή, συνεχίζεται από «ΤΑ ΝΕΑ» στις 12/10: «Παίρνουν πίσω τις ρυθμίσεις Πετραλιά. Καταργούν το νόμο για συντάξεις - όρια. Το πακέτο του νέου ασφαλιστικού: Οικονομική ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων, έλεγχος της εισφοροδιαφυγής και των δαπανών υγείας, επίσπευση του χρόνου απονομής συντάξεων και σύσταση εθνικού κεφαλαίου αλληλεγγύης».

Η βιτρίνα με τις λιμουζίνες


Η απόφαση της νέας κυβέρνησης να αλλάξει με πιο οικονομικά αυτοκίνητα τις «λιμουζίνες» των βουλευτών και των στελεχών της κυβέρνησης, γνωρίζει μεγάλη προβολή από τον Τύπο. Στις 14/10 «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν: «Λιμουζίνες τέλος στην κυβέρνηση. Με 1.600 κυβικά και ο πρωθυπουργός. Μειώνεται στο μισό η φρουρά στο Μαξίμου. 800 λιγότεροι αστυνομικοί στη φύλαξη επισήμων». Και το «ΕΘΝΟΣ»: «Ψαλίδι στους φρουρούς των επωνύμων. Στοπ στη χλιδή των μανδαρίνων».

Στις 16/10 «ΤΑ ΝΕΑ» αναγγέλλουν: «Εκτακτος φόρος στα κέρδη επιχειρήσεων» και στις 17/10 «ΤΟ ΒΗΜΑ» γράφει για τις προγραμματικές δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου: «Ενιαία προοδευτική τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα από εργασία και μερίσματα, έκτακτη ενίσχυση στα χαμηλά εισοδήματα». Η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» προειδοποιεί για «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η δυσκολότερη στιγμή για την οικονομία από το 1993», το ίδιο και η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».
Στις 18/10, είναι η σειρά του «Βήματος» να γράψει: «Μεγάλες προσδοκίες. Προοπτική ελπίδας έδωσε ο κ. Γ. Παπανδρέου», ενώ η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» σημειώνει: «Πρώτο κρασ-τεστ για την κυβέρνηση. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου αύριο στο ΕΚΟΦΙΝ διεκδικεί παράταση για τη μείωση των ελλειμμάτων. Προσγείωση στις Βρυξέλλες. Το ελληνικό σχέδιο για σταδιακή προσαρμογή και η πίεση από την Κομισιόν για σκληρά μέτρα».

Στις 19/10, «ΤΑ ΝΕΑ» ασχολούνται με τις προγραμματικές δηλώσει και γράφουν: «Οι τομές της νέας κυβέρνησης. Ριζικές αλλαγές στη φορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων, περιουσίας και στους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αναμόρφωση του νόμου για την ανάθεση δημοσίων έργων και μελετών. Κατάργηση των ρυθμίσεων για αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων. Αύξηση της βασικής σύνταξης των αγροτών».

Η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» πανηγυρίζει: «Η κυβέρνηση μετά την ψήφο εμπιστοσύνης ενώπιον ευθυνών και υποσχέσεων. Επτά ανατροπές σε εργασιακό - ασφαλιστικό: Ξανά στα 50 η σύνταξη των μητέρων. Χωρίς πλαφόν (20%) οι επικουρικές. Στο 70% τα επιδόματα ΟΑΕΔ. Απόδοση συντάξεων στο τρίμηνο. Ρυθμίσεις στους "ενοικιαζόμενους". Κοινά συνεργεία ΙΚΑ Επιθεωρήσεων. Υποχρέωση σε συλλογικές διαπραγματεύσεις».

Τα πράγματα στον Τύπο γίνονται λίγο πιο «γκρίζα» την επόμενη μέρα (20/10), καθώς «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν: «Τελεσίγραφο από τις Βρυξέλλες. Σκληρά μέτρα εδώ και τώρα ζητά η Ευρώπη». Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ασχολείται με την «αυστηρή προειδοποίηση» από τις Βρυξέλλες «για την αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων και το έλλειμμα της Ελλάδας».

Ενδιαφέρον έχει το πρωτοσέλιδο της «Αυγής», που παραθέτει το εξής απόσπασμα από την πρώτη ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή: «Θα καταγγέλλουμε αλλά και θα προτείνουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δύναμη ουσιαστικού ελέγχου από θέση αριστερής ριζοσπαστικής προγραμματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση».

«Σκληροί διαπραγματευτές» αλλά για ποιον;


Στις 21/10, «ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν την κυβέρνηση να δίνει μάχη με την ΕΕ για να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις στο λαό: «Αγριο το κλίμα στις Βρυξέλλες: Ανοιχτή κόντρα για τις παροχές των 2,5 δισ. Αλμούνια: "Δεν συμβαδίζουν παροχές με τόσο μεγάλο έλλειμμα". Παπακωνσταντίνου: "Είναι προεκλογικές δεσμεύσεις και θα υλοποιηθούν". Ερχεται πεντάμηνο σκληρών διαπραγματεύσεων».

Την άλλη μέρα (22/10), η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» συνεχίζει: «Παπακωνσταντίνου: Είπα στον Αλμούνια ότι το πρόγραμμά μας υπέρ αδυνάτων και στήριξης της οικονομίας είναι συμβατό και αδιαπραγμάτευτο». Στις 23/10, «νέος αέρας» φυσάει στις σχέσεις της αστυνομίας με τον ...πολίτη, καθώς, από «ΤΑ ΝΕΑ», ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης διαβεβαιώνει: «Δεν θα ανεχτώ ούτε άβατο ούτε ζαρντινιέρες. Καταργείται ο νόμος για τις κουκούλες».

Στις 24/10, ο Γ. Παπανδρέου διαβεβαιώνει από «ΤΟ ΒΗΜΑ» ότι: «Θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας ανεξάρτητα από πιέσεις», ενώ στις 25/10, η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» διαπιστώνει: «Προσγείωση στην πραγματικότητα. Η κυβέρνηση ενώπιον της δραματικής δημοσιονομικής κατάστασης και των ανοιχτών προβλημάτων». Μια μέρα μετά, «ΤΑ ΝΕΑ» αναγγέλλουν: «Πακέτο SOS για την καθημερινότητα. Οικογενειακός γιατρός όλο το 24ωρο. Ιατρικές μονάδες σε κάθε Δήμο» και την επομένη, «Νέος νόμος για τους διορισμούς. Χωρίς ρουσφέτι προσλήψεις στο δημόσιο».

Στις 29/10, «ΤΑ ΝΕΑ» αναγγέλλουν: «Διαγραφή χρεών για φτωχούς οφειλέτες. Θα εξοφλούν μόνο το 10% σε 3 έως 5 χρόνια», ενώ στις 30/10, σύμφωνα με την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», η Τίνα Μπιρμπίλη και ο Δ. Ρέππας: «Ακυρώνουν τους αυτοκινητόδρομους του Σουφλιά».

Με την «πρόνοια» της κυβέρνησης για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ασχολούνται «ΤΑ ΝΕΑ» και στις 31/10, γράφοντας: «Νομοσχέδιο - φρένο στα καπέλα των τραπεζών. Πανωτόκια τέλος για δάνεια, κάρτες. Και πλαφόν στα χρέη των καταναλωτών». Την ίδια μέρα, «ΤΟ ΒΗΜΑ» γράφει: «Γ. Παπανδρέου: Φόρος στις μετοχές και στη ρύπανση. Πρεμιέρα του Ελληνα πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών με ριζοσπαστικές προτάσεις».

Μπαίνοντας στον Νοέμβρη (2/11), «ΤΟ ΕΘΝΟΣ» αναφωνεί στο πρωτοσέλιδο: «Στο στόχαστρο οι μεγαλοϊδιοκτήτες. Ελαφρύνσεις για τους μικρούς. Ανατροπές στους φόρους ακινήτων. Τα σενάρια για ΦΜΑΠ. 300 - 350 χιλιάδες το αφορολόγητο, έως 1% ο συντελεστής φόρου για τις πολύ μεγάλες περιουσίες, καταργείται το ΕΤΑΚ. Πρώτη κατοικία, νέο αφορολόγητο βάσει αντικειμενικής αξίας και όχι τετραγωνικών». Και την επομένη, «ΤΑ ΝΕΑ» γράφουν: «Εκτακτος φόρος στα μεγάλα ακίνητα και έκτακτη εισφορά στα κέρδη επιχειρήσεων. Επίδομα αλληλεγγύης έως 1.000 ευρώ σε 1,5 εκατομμύρια χαμηλόμισθους».

Η αποθέωση της νέας κυβέρνησης έρχεται από την ίδια εφημερίδα στις 4/11: «Πληρώνουν 300.000 επιχειρήσεις και 60.285 ιδιοκτήτες. Φόροι ανάσα για 2,5 εκατομμύρια μη έχοντες. Από 300 έως 1.300 ευρώ το επίδομα αλληλεγγύης» γράφουν «ΤΑ ΝΕΑ», προαναγγέλλοντας ελάφρυνση των λαϊκών νοικοκυριών.

Η συνέχεια είναι λίγο - πολύ γνωστή...

Διαπραγμάτευση στο στρατόπεδο του εχθρού

Του Μάκη Παπαδόπουλου*



Ουσιαστική διαπραγμάτευση. Αυτός θα είναι ο τίτλος του μετεκλογικού εμπορίου ελπίδας για τους επόμενους μήνες. Τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και βασικά αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προβάλλουν τη συνάντηση του υπουργού Γιάννη Βαρουφάκη με τον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ, Γέρουν Νταισελνμπλουμ, ως την αφετηρία ενός μαραθώνιου διαπραγματεύσεων που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες μέρες στην Ελλάδα και συνολικά στην ΕΕ.

Το κλίμα μειωμένων προσδοκιών και απαιτήσεων, που δυστυχώς κυριαρχεί σήμερα στους εργαζόμενους, αξιοποιείται επίσης για να ενισχυθεί η αυταπάτη ότι μια σκληρή αποφασιστική διαπραγμάτευση μπορεί να οδηγήσει σε μια πραγματική φιλολαϊκή στροφή της αστικής διαχείρισης. Επιχειρείται να εδραιωθεί η αντίληψη πως οι μεγάλες απώλειες της λαϊκής οικογένειας στην περίοδο της κρίσης είναι οριστικές, δεν είναι το ζητούμενο, ενώ παράλληλα προβάλλεται ως μοναδική διέξοδος για μια μελλοντική λαϊκή ευημερία η γρήγορη επιστροφή σε ψηλότερους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, η ανάκαμψη και η αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων.

Για να αποκαλύψουμε το μύθο της σκληρής διαπραγμάτευσης που θα οδηγήσει τάχα σε μια «ανάπτυξη για όλους», όπου θα κερδίσουν και τα μονοπώλια και οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι, πρέπει να εξετάσουμε το περιεχόμενό της.

Ποιοι διαπραγματεύονται;

Στην πραγματικότητα, η διαπραγμάτευση για τη διαχείριση του μεγάλου κρατικού χρέους της Ελλάδας αποτελεί τμήμα της γενικότερης διαπραγμάτευσης μεταξύ των αστικών τάξεων της ΕΕ για τη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών, καθώς και για το συνολικό μέλλον της Ευρωζώνης.

Η άρχουσα τάξη της Ιταλίας, της Γαλλίας και άλλων υπερχρεωμένων κρατών επιθυμεί να «απελευθερωθούν» περισσότεροι κρατικοί πόροι για να στηριχθούν οι εγχώριοι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι επενδύσεις τους, για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητά τους. Διεκδικεί να περιορισθεί το μέγεθος της κρατικής χρηματοδότησης που σήμερα δεσμεύεται για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους και να χαλαρώσουν οι αυστηροί όροι σχετικά με το μηδενισμό των ελλειμμάτων στους ετήσιους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Με τη στήριξη των ΗΠΑ, η ιταλική και η γαλλική κυβέρνηση ασκούν πίεση στη γερμανική κυβέρνηση για να επωμισθεί μεγαλύτερο βάρος και να αποδεχθεί κοινή διαχείριση ενός μέρους του χρέους των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης. Προσπαθούν να μειώσουν την ψαλίδα που συνεχώς ανοίγει προς όφελος της Γερμανίας στην αρένα του διεθνούς ανταγωνισμού.

Παράλληλα, πιέζουν για μια μεγαλύτερη γερμανική συμβολή στην τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στο σύνολο της Ευρωζώνης, η οποία για μεγάλο διάστημα παραπαίει μεταξύ ύφεσης και αναιμικής ανάπτυξης.

Η στήριξη των ΗΠΑ στις πιέσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση αφορά τη γενικότερη διαπάλη για το ποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο θα ηγεμονεύσει την επόμενη περίοδο στην Ευρώπη. Αφορά, επίσης, τον ανταγωνισμό του δολαρίου και του ευρώ, που αποτελούν διεθνή αποθεματικά νομίσματα.

Στο πλαίσιο αυτής της διαπάλης υπήρξε ήδη ο συμβιβασμός της απόφασης Ντράγκι για την «ποσοτική χαλάρωση», συνολικού ύψους 1,1 τρισ. ευρώ. Η απόφαση προβλέπει πως το ευρωσύστημα (η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης) θα αγοράζει κάθε μήνα έως και 60 δισ. ευρώ κρατικά ομόλογα των χωρών της ζώνης του ευρώ, χρησιμοποιώντας νέο «φρεσκοτυπωμένο» χρήμα. Ομως, το 80% των αγορών θα γίνεται από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών - μελών, περιορίζοντας έτσι τόσο το συνολικό ύψος ομολόγων από κάθε κράτος - μέλος αλλά και μεταφέροντας σημαντικό τμήμα του κινδύνου χρεοκοπίας στα ξεχωριστά κράτη - μέλη. Για την Ελλάδα προβλέπεται πως η αγορά ομολόγων θα γίνει με την προϋπόθεση ενός προγράμματος επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας, ενώ το ύψος των ελληνικών ομολόγων που μπορεί να αγοράσει το ευρωσύστημα περιορίζεται στα 22 δισ. ευρώ περίπου.

Στην ίδια κατεύθυνση, σχεδιάζεται και η ενεργοποίηση Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, καθώς η Κομισιόν διαπιστώνει με ανησυχία ότι συνολικά οι επενδύσεις στην ΕΕ βρίσκονται κάτω απ' τα επίπεδα του 2007.
Η ελληνική άρχουσα τάξη συμπλέει, όπως προκύπτει και από σχετική ανακοίνωση του ΣΕΒ, με την επιλογή της άσκησης κάποιας πίεσης προς τη γερμανική κυβέρνηση.

Οι αρχικές προτάσεις Βαρουφάκη για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Περιλαμβάνουν ένα πακέτο μέτρων που περιστρέφεται γύρω από πάγωμα των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας για 5 χρόνια, ελάττωση των επιτοκίων, μείωση των στόχων για το πλεόνασμα του ετήσιου προϋπολογισμού, ώστε να «απελευθερωθούν» κρατικοί πόροι που θα δώσουν ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη, μια συμφωνία «γέφυρα» ενδιάμεσης χρηματοδότησης και ταυτόχρονη δέσμευση για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων ώστε να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ουσιαστικά ένα νέο «μεσοπρόθεσμο» με διαφορετικό όνομα.

Διαφορετικός δρόμος για ένα «λιτό βίο»

Οποια και να είναι η κατάληξη των διαπραγματεύσεων, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ουσιαστική βελτίωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων. Το προηγούμενο μεγάλο «κούρεμα» του κρατικού χρέους στην Ελλάδα (PSI) όχι μόνο δεν οδήγησε σε ανακούφιση του λαού αλλά συνοδεύτηκε με κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Το συγκεκριμένο παράδειγμα βοηθά να κατανοηθεί ότι μια μεταβολή στη διαχείριση αλλά και στο ύψος του κρατικού χρέους, δεν οδηγεί αυτόματα σε καμιά αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής και σε καμιά αύξηση του λαϊκού εισοδήματος.

Οσο παραμένει ο στόχος της αύξησης του κέρδους των μονοπωλίων, τόσο θα συνεχίζονται οι θυσίες των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων. Θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και ανάκτηση των απωλειών των εργαζόμενων δε συμβαδίζουν. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης αντιστρατεύεται τη λαϊκή ευημερία, όποια διαχείριση του κρατικού χρέους και αν επιλεγεί.

Οποιο απ' τα σημερινά διεθνή εμβληματικά παραδείγματα της επεκτατικής διαχείρισης και της νομισματικής χαλάρωσης και αν εξετάσουμε, θα διαπιστώσουμε ότι η εργατική τάξη δε βελτιώνει τη θέση της. Στις ΗΠΑ, ο πραγματικός εβδομαδιαίος μισθός δεν έχει αυξηθεί απ' το 2000, ενώ στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης συμμετέχουν 46,5 εκ. άνθρωποι για να επιβιώσουν. Στην Ιαπωνία, ο πραγματικός μισθός ελαττώνεται συνεχώς κάθε μήνα, σε σχέση με το επίπεδο του 2013, ενώ η ιαπωνική οικονομία εισήλθε σε νέα ύφεση.

Καπιταλιστική ανάπτυξη χωρίς αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, φτηνή εργατική δύναμη και νέα πεδία υψηλής κερδοφορίας για τα μονοπώλια δεν μπορεί να υπάρξει.

Γι' αυτό και οι σχετικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις και δεσμεύσεις θωράκισης της ανταγωνιστικότητας ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, είτε είναι υπερχρεωμένα είτε όχι. Αυτές τις βασικές δεσμεύσεις και αναδιαρθρώσεις μας καλούν στην ουσία να εφαρμόσουμε στην Ελλάδα οι κοινοτικοί αξιωματούχοι, όπως ο Γιούνκερ, ο Κατάινεν, ο Ντάισελνμπλουμ, καθώς και η Μέρκελ, ο Ολάντ και ο Ρέντσι. Αυτή η επιμονή δεν αποτελεί μια απλή δογματική ιδεοληψία της σημερινής γερμανικής κυβέρνησης, αποτελεί στρατηγική κοινοτική κατεύθυνση.

Ομως, σ' αυτό το κρίσιμο πεδίο για το μέλλον του λαού, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποκλίνεται και δεσμεύεται να συνεχίσει τις αναδιαρθρώσεις. Ηδη, αμέσως μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης, ο Δραγασάκης τόνισε την ανάγκη να διευκολυνθεί η προσέλκυση επενδύσεων και ο Βαρουφάκης ξεκαθάρισε ότι η νέα κυβέρνηση δε θα σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Καθόλου τυχαία, στην παραλαβή του αρμόδιου υπουργείου δεν υπήρχε καμιά ουσιαστική αναφορά ούτε για το μέλλον του ιδιωτικοποιημένου ΔΕΣΦΑ, ούτε για τους διαγωνισμούς έρευνας των υδρογονανθράκων, ούτε για τον έλεγχο του ΟΤΕ απ' την «Ντόιτσε Τέλεκομ», ούτε για το 49% του μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ που δεν ανήκει στο κράτος. Ξεκαθαρίστηκε, επίσης, ότι προχωρά κανονικά η σύμβαση παραχώρησης στην «Cosco» των λιμενικών υποδομών του Πειραιά.

Η όποια διαφορά, αφορά τις μορφές ιδιωτικοποίησης (π.χ., πώληση ή σύμβαση παραχώρησης στον ΟΛΠ, τεμαχισμός ή διατήρηση ενιαίας ΔΕΗ) ή τη διατήρηση στο κράτος φορέων, όπως ο ΑΔΜΗΕ, που αποτελούν εγγύηση για τους όρους ανταγωνισμού των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών, στο πλαίσιο της «απελευθερωμένης» αγοράς.

Αντίστοιχη είναι η δέσμευση για τήρηση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και για πάταξη της φοροδιαφυγής. Με δεδομένη την υπόκλιση στο μεγάλο κεφάλαιο η φοροαφαίμαξη θα κατευθυνθεί στους αυτοαπασχολούμενους και στους μισθωτούς που δε βρίσκονται σε κατάσταση ακραίας φτώχειας. Εργαλεία σ' αυτή την κατεύθυνση θα είναι το περιουσιολόγιο και ο πιθανός νέος ορισμός της «μεγάλης» ακίνητης περιουσίας. Πιθανός προπομπός το άνοιγμα των φακέλων υποθέσεων ορισμένων μεγαλύτερων φοροφυγάδων για να δημιουργηθεί το σχετικό κλίμα.
Στην ίδια κατεύθυνση δεν υπάρχει καμία δέσμευση για επαναφορά των προηγούμενων μικρότερων ορίων συνταξιοδότησης, ούτε για συνολική αποκατάσταση των απωλειών των συντάξεων. Και βέβαια ούτε σκέψη για κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία και στην Παιδεία, που οδηγούν στην πλήρη εμπορευματοποίηση βασικών δικαιωμάτων του λαού.
Γι' αυτό και ο Βαρουφάκης μας εξηγεί ότι: «Οι Ελληνες δημιουργούσαν όταν ζούσαν λιτά, όταν ξόδευαν λιγότερα απ' τα έσοδά τους, όταν τις αποταμιεύσεις τους τις χρησιμοποιούσαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους».

Σε ποιους συμπατριώτες μας αναφέρεται; Σίγουρα όχι στους 559 μεγαλομετόχους που εμφανίζουν περιουσία που ξεπερνά τα 67 δισ. δολάρια και έχουν επενδύσει στο εξωτερικό πάνω από 140 δισ. ευρώ. Αναφέρεται στην πλειοψηφία των μισθωτών που αμείβεται με πάνω από 800 ευρώ μηνιαίως και συνιστά λιτό βίο αν θέλει να σπουδάσει το παιδί της, αφού δεν προβλέπεται ούτε καν η επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού.
Τέλος, όλα τα σενάρια διαπραγμάτευσης έχουν ακόμα μια βασική παραδοχή. Οτι ο λαός θα αποπληρώσει, νωρίτερα ή αργότερα, μεγάλο μέρος ενός κρατικού χρέους απ' το οποίο δεν ωφελήθηκε, ούτε ευθύνεται για τη δημιουργία του. Γιατί «δεν τα φάγαμε μαζί», λαός και μονοπωλιακοί όμιλοι, ούτε στους ΝΑΤΟΙκούς εξοπλισμούς, ούτε στα έργα της Ολυμπιάδας 2004, ούτε στις συμβάσεις παραχώρησης, ούτε στις φοροελαφρύνσεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης

Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έχει ιδιαίτερη σημασία να μη στοιχηθεί ο λαός κάτω απ' τη σημαία της αστικής τάξης, στις διαπραγματεύσεις της που έχουν στόχο τη διασφάλιση μεγαλύτερης κρατικής στήριξης των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων. Να μην αποδεχθεί ως εθνικό στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να κατανοηθεί πλατιά ότι η επιστροφή στο δρόμο των ψηλών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης δε συμβαδίζει αλλά αντιστρατεύεται την ανάκτηση των λαϊκών απωλειών της περιόδου της κρίσης και θα απαιτήσει νέες θυσίες των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Χωρίς καθυστέρηση, με επιμονή και υπομονή, πρέπει να δυναμώσει η καθημερινή προσπάθεια σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο για να ανέβει το κλίμα μαχητικότητας και απαιτητικότητας των εργαζόμενων. Για να μην αποδεχθούν «ως περασμένα - ξεχασμένα» όσα έχασαν τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Να μην πληρώσουν και πάλι οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι τα όποια ψίχουλα δοθούν για την ακραία φτώχεια.

Η προβολή ριζοσπαστικών στόχων πάλης, όπως πλήρη, σταθερή εργασία για όλους, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, σημαντική αύξηση του αφορολόγητου ορίου στις 40.000 ευρώ για τη λαϊκή οικογένεια, βοηθούν αποφασιστικά σ' αυτή την κατεύθυνση, παράλληλα με τις πρωτοβουλίες για την άμεση ανακούφιση του λαού.

Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις και η πείρα για να μην παγιδευθεί ο λαός στη διαπάλη ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων. Για να μη διαλέξει ανάμεσα σ' όσους διαπραγματεύονται νέους όρους της σφαγής του. Να τους απορρίψει όλους και να δυναμώσει το ΚΚΕ παντού.

Να οργανώσει την αντεπίθεσή του, για την ελπιδοφόρα διέξοδο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με το λαό το τιμόνι της εξουσίας.

*Ο Μάκης Παπαδόπουλος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ
(Αναδημοσίευση από τον «Κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 1η Φλεβάρη 2015). 

ΠΑΜΕ:«Άλμα προς τα πίσω οι σημερινές δηλώσεις Σκουρλέτη για τα 751 ευρώ»

 
«Ο υπουργός Εργασίας σήμερα σε τηλεοπτική του συνέντευξη, έκανε άλματα προς τα πίσω σε σχέση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις αλλά και την πρόταση νόμου που είχε πραγματοποιήσει η σημερινή κυβέρνηση ως αξιωματική αντιπολίτευση τρεις μήνες πριν. Η άμεση αποκατάσταση των 751 ευρώ μετατράπηκε σε σταδιακή και αόριστη αποκατάσταση η όποια θα προέλθει από διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Παράλληλα, το αναπτυξιακό σοκ που ανέφερε σχετίζεται με νέα προνόμια προς τις επιχειρήσεις, διότι πάνω απ’ όλα είναι οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
 
Το ΠΑΜΕ καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να μην περιμένουν, να μην κάνουν βήμα πίσω και να παραμείνουν σταθερές στις διεκδικήσεις που αγωνιστικά έχουν διατυπώσει τα προηγούμενα χρόνια για τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις, το ασφαλιστικό, για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους.
 
Αποδεικνύεται στην πράξη πως μόνο με τη σφραγίδα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με τους καθημερινούς αγώνες και την οργάνωση σε κάθε τόπο δουλειάς και σε κάθε κλάδο, οι εργαζόμενοι μπορούν να κατακτήσουν τα δικαιώματα τους, να διεκδικήσουν την άμεση ανάκτηση των απωλειών, να βάλουν τέρμα στις πολιτικές των ψίχουλων και να διεκδικήσουν συνολικά τον πλούτο που παράγουν».
01.02.2015

Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τις άμεσες διεκδικήσεις της εργατικής τάξης


Ανακοίνωση για τις άμεσες διεκδικήσεις της εργατικής τάξης εξέδωσε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Η ανακοίνωση αναφέρει:

«Το ΠΑΜΕ, το ταξικό κίνημα βρέθηκε όλη την προηγούμενη περίοδο στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και σε αυτή τη ρότα θα συνεχίσουμε, διότι τα προβλήματα και οι παράγοντες που οδήγησαν τη συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία στη φτώχεια, στην εξαθλίωση και στην απώλεια δικαιωμάτων και κατακτήσεων βρίσκονται εδώ.

Ο αντίπαλός μας είναι εδώ! Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλέμποροι, όλοι αυτοί που μαζί με τις κυβερνήσεις τους και την ΕΕ φόρτωσαν τις συνέπειες της κρίσης και των χρεών στις πλάτες του λαού, συνεχίζουν να θησαυρίζουν πάνω στη δυστυχία και την εξαθλίωση της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας.

Αυτός ο αντίπαλος δεν έφυγε με την εναλλαγή της κυβέρνησης. Αξιοποιώντας αυτή την εναλλαγή βρίσκεται εδώ πιο έτοιμος και εξοπλισμένος. Tα συχαρίκια και οι φιλοφρονήσεις από τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου στη νέα κυβέρνηση πηγάζουν από τις δεσμεύσεις για νέα προνόμια, για ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης που θα τους βοηθήσει να βγουν από την κρίση. Θέλουν να παγιωθεί όλο αυτό το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει δημιουργηθεί ώστε σε συνθήκες ανάκαμψης να έχει εξουδετερωθεί η αγωνιστική - διεκδικητική φωνή των εργαζομένων. Βασικός πυλώνας της νέας διαχείρισης του συστήματος είναι να μάθουμε να ζούμε με τα λίγα, να ικανοποιούμαστε με τα ψίχουλα, όπως ακριβώς τόνισε ο νέος υπουργός Οικονομικών με τη δήλωση περί "λιτού βίου".

Οι δηλώσεις υπουργών που κλείνουν το μάτι στην "ισχυρή επιχειρηματικότητα", που αναφέρονται σε σταδιακή αποκατάσταση των απωλειών σύμφωνα με "τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας και της κοινωνίας" φανερώνουν τους βασικούς σχεδιασμούς που υπάρχουν, αλλά κρύβονται επιμελώς πίσω από επικοινωνιακά τρικ.

Σε όλους τους κλάδους παραμένει και εντείνεται η εργοδοτική επίθεση. Οι απολύσεις, η ανεργία, η κυριαρχία των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τα απαράδεκτα προγράμματα απασχόλησης, το τσάκισμα των μισθών με κάθε τρόπο συνεχίζουν να υπάρχουν με έναν και μόνο στόχο: Να μειώνεται συνεχώς το "εργατικό κόστος" για να πλουτίζουν και να αυγαταίνουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Εφόσον τα μονοπώλια και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν την οικονομία και την εξουσία στα χέρια τους, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να βρίσκεται σε μόνιμη επιφυλακή, σε αγωνιστική ετοιμότητα. Να αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης.

Όσοι ισχυρίζονται με τα λόγια και τις θέσεις τους ότι μπορεί να υπάρχει κοινό συμφέρον και επικαλούνται την ταξική συνοχή ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, λένε ψέματα. Είναι κοροϊδία και απάτη να υποστηρίζει κάποιος ότι μπορεί οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι τραπεζίτες και εφοπλιστές να έχουν άθικτα τα κέρδη και τα συμφέροντά τους και παράλληλα οι εργαζόμενοι να ελπίζουν σε ανακούφιση και βελτίωση της ζωής τους.

Η εργατική τάξη και το κίνημά της έχει διατυπώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια με σθένος, δυναμισμό και με συλλογικούς, μαζικούς αγώνες στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς τις διεκδικήσεις της. Διεκδικήσεις που συμπυκνώνονται στο αίτημα:

"Κάλυψη όλων των απωλειών - Δεν θα ζήσουμε με τα ψίχουλα".
Nα βάλουμε μπρος για ουσιαστικές αυξήσεις παντού!
  • ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με επαναφορά στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς.
  • Κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
  • Να καταργηθεί το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ.
  • Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009.
  • Κανένας εργαζόμενος χωρίς Συλλογική Σύμβαση. Να μπει τέρμα στη σύγχρονη γκιλοτίνα των ατομικών συμβάσεων, στις Ενώσεις Προσώπων.
  • Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε για υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
  • Επαναφορά της Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο των ΟΤΑ. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλους τους κλάδους του Δημοσίου και επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα και επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
  • Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο (Ν. 4024).
  • Να καταργηθεί ο νόμος 4250/2014 για την αξιολόγηση.
  • Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
  • "Όχι" στην απελευθέρωση του ωραρίου. "Όχι" στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.
  • Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πλήρης αποκατάσταση των απωλειών σε συντάξεις και εφάπαξ.
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που κατακρεούργησαν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις (κύριες - επικουρικές και εφάπαξ), να μπει τέρμα στους μηχανισμούς που μειώνουν τις συντάξεις από το 2015.
  • Άμεση κάλυψη των απωλειών, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης.
  • Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.
  • Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
  • Αύξηση της βασικής σύνταξης από τα 486 ευρώ στα 600 ευρώ.
  • Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
  • Επιστροφή των οικογενειακών επιδομάτων και των άλλων επιδομάτων του ΟΑΕΔ που καταργήθηκαν.
Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.
  • Άμεση κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
  • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ.
  • Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
  • Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και την οικογένειά τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για ανέργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα.
  • Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
  • Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
  • Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο.
  • Διαγραφή των χρεών από τόκους.
  • Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης.
  • Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης. Κατάργηση του νόμου για τη δημιουργία των ΚΟΙΝΣΕΠ.
  • Επανασύσταση ή σύσταση θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα για όλους τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, χωρίς βλαπτική μεταβολή των εργασιακών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων.
  • Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.
Ανακούφιση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από τα χαράτσια και τη φοροληστεία.
  • Καμία ιδιωτικοποίηση, καμία εκχώρηση δημόσιων, κοινωνικών υπηρεσιών και οργανισμών στους επιχειρηματικούς ομίλους.
  • Όχι στη φοροληστεία και σε όλα τα χαράτσια. Να καταργηθούν τώρα ο ΕΝΦΙΑ και ο φόρος αλληλεγγύης. Να φορολογηθεί στο 45% το μεγάλο κεφάλαιο.
  • Άμεσο πάγωμα τιμών σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και κατάργηση του ΦΠΑ με αντίστοιχη μείωση τιμών σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση των διοδίων, μείωση κατά 50% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ.
  • Κατάργηση του ανατοκισμού όλων των δανείων, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δευτερεύουσας κατοικίας.
  • Να σταματήσουν τώρα όλα τα χαράτσια είτε της ΔΕΗ είτε της εφορίας. Να σταματήσει κάθε κατάσχεση και πλειστηριασμός στα σπίτια του εργαζόμενου λαού. Να καταργηθούν οι φόροι σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
  • Ανασύσταση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας με το σύνολο των αρμοδιοτήτων τους. Να ξεκινήσει πάλι το κατασκευαστικό πρόγραμμα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας
Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
  • Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος.
  • Να καταργηθεί κάθε πληρωμή για την Υγεία. Να παρθεί πίσω το χαράτσι των 25 ευρώ για τα νοσήλια, να καταργηθεί το εισιτήριο των 5 ευρώ στην είσοδο των νοσοκομείων, το 1 ευρώ στη συνταγογράφηση.
  • Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους εργασίας, με αντίστοιχες υποδομές, κρατικό σώμα Γιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών.
  • Όχι στα σφαγεία των Κέντρων Εκτίμησης και Πιστοποίησης Αναπήρων. Ανεξάρτητα από ποσοστό αναπηρίας, πλήρη κάλυψη σε φάρμακα, περίθαλψη, τεχνικά βοηθήματα από το κράτος και επίδομα ανεργίας σε όλους άνεργους ανάπηρους.
  • Δωρεάν προγεννητικός έλεγχος για όλα τα ζευγάρια. Ουσιαστικά και άμεσα μέτρα για την προστασία της μητρότητας.
  • Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
  • Διεύρυνση του δικτύου δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών για όλα τα παιδιά. Κατάργηση των τροφείων.
  • Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. 
Το ΠΑΜΕ παράλληλα στηρίζει τα αιτήματα των αυτοαπασχολούμενων για:
  • Πάγωμα των χρεών προς τον ΟΑΕΕ, το Δημόσιο, τις τράπεζες και τους ιδιώτες. Κεφαλαιοποίηση των χρεών, χωρίς προσαυξήσεις και πρόσθετα τέλη. Μακρόχρονη ρύθμιση, με δόσεις που να μην ξεπερνούν συνολικά το 10% του διαθέσιμου εισοδήματος.
  • Αποποινικοποίηση των χρεών προς τον ΟΑΕΕ, κατάργηση των αντίστοιχων νόμων. Κατάργηση του ΚΕΑΟ για χρέη στον ΟΑΕΕ. Κατάργηση της ασφαλιστικής ενημερότητας για τον ΟΑΕΕ.
  • Καμία κατάσχεση πρώτης κατοικίας. Αναστολή των κατασχέσεων επαγγελματικής στέγης, εξοπλισμού, μεταφορικών μέσων, τραπεζικών λογαριασμών για τους αυτοαπασχολούμενους που διατηρούν την επιχείρησή τους.
Το ΠΑΜΕ υπενθυμίζει πως όποιος ταυτίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων με τα κέρδη των επιχειρήσεων, όποιος βάζει τις δεσμεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω από την επιβίωση και την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου λαού, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Το συνεχές κυνήγι του κέρδους απαιτεί αφοπλισμένο εργατικό κίνημα, εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, ανοργάνωτους.

Καμιά κυβέρνηση, ό,τι πρόσημο και αν έχει, δεν μπορεί να ξεπεράσει σε ισχύ τη δύναμη που έχει η εργατική τάξη όταν διεκδικεί το δίκιο της. Να μην περάσουν λογικές αναμονής ή αυταπάτης πως το κεφάλαιο, που σε όλες τις φάσεις είτε σε περιόδους ανάκαμψης είτε σε περιόδους κρίσης της οικονομίας άρπαζε τον πλούτο που με ιδρώτα έβγαζαν οι εργαζόμενοι, θα σταυρώσει τα χέρια και θα παραχωρήσει δικαιώματα και κατακτήσεις. Η αδράνεια, η καθυστέρηση δημιουργούν νέες υποχωρήσεις, νέες απώλειες, παγιώνεται η φτώχεια και η εξαθλίωση.

Το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν αλλάζει, δεν γίνεται πιο ανθρώπινο μέσω των εναλλαγών στις κυβερνήσεις. Από τη δική μας δράση, από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας εξαρτάται η "σωτηρία" μας, η αξιοπρεπής ζωή, η μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Η ταξική συσπείρωση και η αποφασιστική πάλη κατά του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν είναι ο σημερινός μονόδρομος για τους εργαζόμενους για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια και τη δυστυχία, για να αποσπάσουν αυτά που έχασαν, για να βάλουν μπρος για τις διεκδικήσεις τους που να καλύπτουν σύγχρονες ανάγκες.

Η ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, οι ζωντανές συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, η υιοθέτηση αιτημάτων που θίγουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων πρέπει να είναι σε πρώτο πλάνο.

Ο δρόμος του αγώνα, της οργάνωσης στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και τις γειτονιές είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας για όλους τους εργαζόμενους. Η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητα της εργατικής τάξης, της συμμαχίας της με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία και τις γυναίκες».

Ποιος είναι σήμερα ο «Κοκός» που στηρίζει Τσίπρα;

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1843 στις 18 Δεκεμβρίου 2014

Κοκός γεννήθηκε, Kοκός θα πεθάνει

Ο Γλύξμπουργκ μας τελείωσε, ζήτω ο «Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς Παύλου». Δεν είναι καθόλου πλάκα. Όσο ακατάληπτο κι αν ακούγεται, αυτό είναι το επίσημο όνομα με το οποίο ο Κοκός διαθέτει πλέον ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, στοιχεία αναγκαία για τις όλο και… πλουσιότερες δραστηριότητές του στην Ελλάδα. Για τις οποίες κατοχύρωσε τη λέξη «Βασιλεύς» (μπρρρ!), έστω και με το συνοδευτικό τέως…

Στα σαράντα του μακαρίτη, ο πιο μισητός θεσμός στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, η βασιλεία, εμφανίζεται με διάθεση νεκρανάστασης. Ακριβώς σαράντα χρόνια συμπληρώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα από το δημοψήφισμα (8 Δεκεμβρίου 1974) με το οποίο το 70% των Ελλήνων έστειλε μια και καλή στον αγύριστο τον Κοκό, την οικογένειά του και ό,τι αυτή αντιπροσώπευε για τα δεινά της χώρας.

Ελάχιστοι το θυμήθηκαν, προφανώς αυτός που δεν το ξέχασε ποτέ είναι ο ίδιος ο Κοκός και το σόι του, που, από δω σ’ έχω από ’κεί το παλεύω, δεν λένε να ξεκολλήσουν από τα περασμένα… μεγαλεία, ούτε φυσικά κι απ’ τον τόπο μας.

Το γελοίον του πράγματος

Το ντοκουμέντο που αποκαλύπτει σήμερα το «Ποντίκι», η Γνωμοδότηση 300/2014 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), με ημερομηνία 30 Σεπτεμβρίου 2014, περιλαμβάνει πλήθος στοιχείων για τα συνεχή πάρε - δώσε του Κοκού με το ελληνικό Δημόσιο, πάνω απ’ όλα όμως αναδεικνύει μια επίσημη παραδοχή του ελληνικού κράτους για τον Γλύξμπουργκ, 40 χρόνια μετά: «…αναγνωρίζεται ως στοιχείο προσδιοριστικό της ταυτότητάς του η λέξη “Βασιλεύς”».

Το γελοίον του πράγματος ακυρώνει κάθε καχύποπτη σκέψη για το ότι η αναγνώριση, με επίσημα ντοκουμέντα του ελληνικού κράτους, της λέξης «Βασιλεύς» μπορεί και να «αμφισβητεί» το δημοψήφισμα του 1974 (Αβασίλευτη Δημοκρατία ψηφίσαμε τότε). Ωστόσο στις εποχές που ζούμε τα έχουμε δει όλα και πραγματικά μόνο αυτό μας έλειπε...





Από τη Γνωμοδότηση του ΝΣΚ μαθαίνουμε επίσης ότι:

◆ Ο Κοκός σουλατσάρει ανά τον κόσμο, και φυσικά στη χώρα μας, με διπλωματικό διαβατήριο Δανίας με το όνομα «Βασιλεύς Κωνσταντίνος».

◆ Έχει αποκτήσει ήδη ελληνικό ΑΦΜ, το οποίο εκδόθηκε από τη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού στο όνομα «Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς Παύλου».

◆ Με το ίδιο όνομα παίρνει τώρα και Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), τον οποίο χρειάζεται ως «εργοδότης».

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, όπως καταγράφονται στη Γνωμοδότηση που εξέδωσε η πάρεδρος ΝΣΚ Σοφία Μπίκου.

Τέως με ΑΜΚΑ

Στις 30 Ιουνίου 2014 κατατέθηκε «με αριθμό πρωτοκόλλου 1434 αίτηση του τ. Βασιλέα της Ελλάδος Κωνσταντίνου, η οποία υποβλήθηκε προς το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ διά της φορολογικής εκπροσώπου του αιτούντος κας Αλίκης Στρογγυλού, με την οποία ο αιτών ζητά να του αποδοθεί Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) με το όνομα Κωνσταντίνος Βασιλεύς Παύλου» (σ.σ.: στην αίτηση λείπει το «τέως»). Η αίτηση του Κοκού συμπίπτει χρονικά με τη μεγάλη αγορά που έκανε στο Πόρτο Χέλι. Αντί 5 εκατ. ευρώ απέκτησε νέα… «θερινά ανάκτορα».

Τη θηριώδη έπαυλη στην Ερμιονίδα αγόρασε από τον θετό γιο του πρίγκιπα Σαντρουντίν Αγά Χαν, Μαρκ Σούρσοκ, ξοδεύοντας προφανώς κάποια από τα δισεκατομμύρια, τα οποία κατάφερε να κερδίσει από το ελληνικό Δημόσιο με τη γνωστή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το θέμα της λεγόμενης «βασιλικής περιουσίας».

Το νέο «φτωχικό» του Κοκού βρίθει αυθαιρεσιών (δρόμοι έχουν κοπεί στη μέση για να αποκλείονται οι πολίτες από την «ιδιωτική» παραλία, αυθαίρετες περιφράξεις, κατασκευές κ.ά.), οι οποίες έχουν ξεσηκώσει αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς της περιοχής. Για τη συντήρηση και τη λειτουργία ενός τέτοιου συγκροτήματος προφανώς και απαιτείται πολυάριθμο προσωπικό, εξ ου και προέκυψε η ανάγκη απόκτησης ΑΜΚΑ από τον εργοδότη τους.

Μαζί με την αίτηση συνυποβλήθηκαν «αντίγραφο του με αριθ. 450006851 διπλωματικού διαβατηρίου της Δανίας, στο οποίο ο ως άνω κάτοχος αυτού αναγράφεται ως “KING CONSTANTINE” καθώς και έγγραφα από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα του ΙΚΑ - Οργανική Μονάδα Διοίκησης Ασφάλισης και Εσόδων, από το οποίο φαίνεται ότι στον αιτούντα έχει αποδοθεί αριθμός φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) από τη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού με στοιχεία Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς του Παύλου και της Φρειδερίκης…».

Το… υψηλότατο αίτημα προκαλεί τη δέουσα αναστάτωση στον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας και η γενική διευθύντρια Ασφαλιστικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ απευθύνεται στις 25 Ιουλίου προς το υπουργείο Εργασίας και τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης. Έναν μήνα μετά, στις 29 Αυγούστου, ο υπουργός Εργασίας Ν. Βρούτσης υπογράφει το έγγραφο (υπ’ αριθ. 16607/ 253/ Φ80321/ 29.8.2014) προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με το οποίο «ετέθησαν τα εξής ερωτήματα:

α) αν μπορεί με βάση το ισχύον νομοθετικό καθεστώς να αποδοθεί στον τέως Βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνο ΑΜΚΑ και

β) πώς θα πρέπει να εγγράφονται τα στοιχεία του ανωτέρω εργοδότη».
Έτσι, αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα η πάρεδρος του ΝΣΚ κ. Σοφία Μπίκου ξεκινώντας από το πρωταρχικό, ότι «το πρώτο απαραίτητο στοιχείο απογραφής του φυσικού προσώπου είναι το επώνυμο...».

Για να ανακαλύψει ότι δεν υπάρχει «κάνοντας βουτιά» στην Ιστορία της Ελλάδας και της Δανίας, μέσω της μακράς δικαστικής διαμάχης (ΣτΕ, Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) για τον νόμο 2214 του 1994 για τη «βασιλική περιουσία», που κατέληξε σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου:

«…Ο αιτών, τέως βασιλιάς των Ελλήνων, έκπτωτος ήδη σύμφωνα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, στερείται επωνύμου λόγω των ιστορικών περιστάσεων και ειδικότερα γιατί οι βασιλιάδες των Ελλήνων δεν είχαν επώνυμο».

Για να το στοιχειοθετήσει, επικαλείται το «Ψήφισμα της Β’ των Ελλήνων Συνέλευσης της 18.3.1963» (σ.σ.: προφανώς αναφέρεται στο 1863) με βάση το οποίο «ο ιδρυτής της δυναστείας Χριστιανός, Γουλιέλμος, Φερδινάνδος, Αδόλφος, Γεώργιος, δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα Χριστιανού της Δανίας ανακηρύσσεται “Συνταγματικός Βασιλεύς των Ελλήνων” με το όνομα Γεώργιος Α’ Βασιλεύς των Ελλήνων».

Και επίσης έγγραφο από το Γραφείο του Πρωθυπουργού της Δανίας, με ημερομηνία 1 Ιουλίου 1983, προς την τότε κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, το οποίο πιστοποιεί ότι «από το βασιλιά Χριστιανό 9ο και εφεξής κανείς Δανός βασιλιάς ή μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας δεν φέρει ή έφερε το όνομα Γλίκσμπουργκ ή οποιοδήποτε άλλο επώνυμο».

Σε όλες αυτές τις αιτήσεις και τα δικόγραφα υπάρχει το «Κωνσταντίνος, πρώην βασιλιάς των Ελλήνων» και όπως αναφέρεται στη Γνωμοδότηση του ΝΣΚ «η ονομασία αυτή, “πρώην βασιλιάς”, αναφέρεται όχι ως τίτλος ευγενείας, ο οποίος απαγορεύεται από το Σύνταγμα, αλλά για να προσδιορισθεί η ταυτότητα του αιτούντος, ο οποίος στερείται επωνύμου».

Με το σκεπτικό αυτό η Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αφού επισημαίνει ότι

«1. Στις αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων αναγνωρίζεται ως στοιχείο προσδιοριστικό της ταυτότητας του αιτούντος η λέξη “Βασιλεύς”.

2. Ο αιτών έχει ήδη λάβει Αριθμό Φορολογικού Μητρώου από το ελληνικό κράτος αναγραφόμενος στις σχετικές εφαρμογές ως “Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς Παύλου”…», απαντά στο υπουργείο Εργασίας ότι «εάν στο πρόσωπο του αιτούντος συντρέχουν και οι προβλεπόμενες στο νόμο ουσιαστικές και τυπικές προϋποθέσεις για απόδοση ΑΜΚΑ, δύναται να του αποδοθεί ο ΑΜΚΑ με την αναγραφή “Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς Παύλου”, ώστε να συμφωνεί με τα φορολογικά του στοιχεία (ΑΦΜ κ.λπ.)».