Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Οι «μαϊμούδες» και το πραγματικό πρόβλημα

Σύμφωνα με τη χτεσινή ειδησεογραφία όπως εμφανίζεται τόσο στα κύρια κυβερνητικά έντυπα όσο και στα τηλεοπτικά τους παράγωγα, «κυβέρνηση - Δικαιοσύνη και ασφαλιστικά ταμεία επιχειρούν να περάσουν τον λαβύρινθο που θα οδηγήσει στον εντοπισμό των συντάξεων - μαϊμού και τον καταλογισμό ευθυνών».
Λένε ψέματα, δημιουργούν εντυπώσεις. Κάθε φορά που ετοιμάζουν χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα, βγάζουν στον αφρό ένα επιμέρους πρόβλημα του συστήματος για να το δείξουν ως κύρια αιτία του προβλήματος. Για την ιστορία, όταν ο Κουτρουμάνης του ΠΑΣΟΚ (όπως ο Βρούτσης της ΝΔ σήμερα) ετοίμαζε την προηγούμενη επίθεση, ανακάλυπτε στη μεταπολεμική γενιά το πρόβλημα και δήλωνε: «η κρίση στην οικονομία συνέπεσε, με ακρίβεια θα έλεγα χρονικά, με την μεγάλη αύξηση του αριθμού των νέων συνταξιούχων για την περίοδο 2010-2014. Πρόκειται για την πρώτη μεταπολεμική γενιά που γεννήθηκε την πενταετία 1950-1954 και αριθμεί 126.000 άτομα περισσότερα από εκείνα της αμέσως προηγούμενης πενταετίας που συνταξιοδοτήθηκε την προηγούμενη πενταετία, πριν το 2010». Ελεγε, δηλαδή ότι αυξήθηκαν οι συνταξιούχοι επειδή γεννήθηκαν περισσότεροι άνθρωποι μετά τον εμφύλιο κι αυτό ήταν που τελικά έριξε έξω τα Ταμεία. Η γελοιότητά τους δεν έχει όρια.
Οι συντάξεις - μαϊμού είναι συστατικό στοιχείο του πελατειακού πολιτικού συστήματος. Δεν πρόκυψαν ξαφνικά. Αρα αρκεί τα κόμματα, που για να υπηρετήσουν τις πελατειακές ανάγκες τους δημιούργησαν αυτές τις συντάξεις - μαϊμού, να δημοσιοποιήσουν τις λίστες με τους πελάτες ψηφοφόρους τους και να κλείσουν εκεί τον κατάλογο. Το πρόβλημα όμως στα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα λυθεί. Ο αριθμός όσων καταχρηστικά παίρνουν κάποια σύνταξη είναι ελαχιστότατο κλάσμα του αριθμού των εκατομμυρίων εργαζομένων που έχουν πληρώσει πανάκριβα τις ασφαλιστικές εισφορές τους, έχουν παράξει αμύθητο πλούτο στον εργασιακό βίο τους, έχουν δει την υπεραξία της δουλειάς τους και τις ασφαλιστικές τους εισφορές να γίνονται κέρδη για τους καπιταλιστές και εισπράττουν σήμερα ψίχουλα - ισοδύναμα του «εισοδήματος» ενός επαίτη, για σύνταξη.
Από τον Νοέμβρη του 2007, το ΚΚΕ είχε καταγγείλει την τότε κυβέρνηση της ΝΔ ότι «πατώντας στις ανατροπές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ετοιμάζει νέα επίθεση (...) η επίθεση προετοιμάζεται με τη χρησιμοποίηση ιδεολογικών εκβιασμών και διλημμάτων, που αποσκοπούν στην καθήλωση των εργαζομένων και στην αποδοχή των αντιασφαλιστικών μέτρων, ως υποχρεωτικών, ως μονόδρομου (...) χρησιμοποιεί "αναλογιστικές μελέτες" και διάφορες εκθέσεις σκοπιμότητας (...) αποκρύπτοντας το στόχο της για αύξηση του ορίου ηλικίας και μείωση των συντάξεων».
Ανάμεσα στα μέτρα που από τότε κατάγγειλε το ΚΚΕ ότι προωθούσε η ΝΔ ήταν και ο «περιορισμός των αναπηρικών συντάξεων, χειροτέρευση των όρων συνταξιοδότησης και επανεξέταση όλων των αναπήρων με το πρόσχημα αρνητικών φαινομένων που έχουν παρατηρηθεί (αναπηρικές συντάξεις σε μη ανάπηρους) με ευθύνη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των μηχανισμών της εξαγοράς και της ενσωμάτωσης». Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, απλά προωθεί αυτό που ήδη έχουν προετοιμάσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Οσοι επικαλούνται τις συντάξεις - μαϊμού σαν αιτία για τα χάλια στο ασφαλιστικό σύστημα, κρύβουν ότι «το ασφαλιστικό σύστημα είναι άδικο, γιατί, ενώ αυξάνεται ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, ενώ αυξάνεται η παραγωγικότητα της εργασίας, το 70% των συνταξιούχων παίρνει συντάξεις κάτω από 600 ευρώ και αυξάνεται το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης» (θέσεις του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση).
Για την καταλήστευση των Ταμείων, μέσα από την εισφοροδιαφυγή που υπολογίζεται στα 5,8 δισ. ευρώ το χρόνο (2 δισ. ευρώ για το ΙΚΑ), την πολύχρονη εκμετάλλευση των αποθεματικών, με απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων σε βάρος των Ταμείων, τη δανειοδότηση με αβάσταχτους όρους, μιλούν οι αριθμοί που κατ' επανάληψη έχει παρουσιάσει το ΚΚΕ: Ενας στους πέντε εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Το αστικό κράτος οφείλει περισσότερα από 58 δισ. ευρώ από τη λεηλασία των αποθεματικών την περίοδο 1950 - 1975. Οφείλει περίπου 10 δισ. από νομοθετημένες υποχρεώσεις και εισφορές. Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν 3,5 δισ. ευρώ απώλειες την περίοδο 1990 - 2002 επί ΠΑΣΟΚ, από το τζογάρισμα των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο και ζημιώθηκαν αρκετά εκατ. ευρώ από τα «δομημένα ομόλογα» επί κυβέρνησης ΝΔ. Οι βεβαιωμένες οφειλές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, παρά τις επανειλημμένες χαριστικές ρυθμίσεις, είναι πάνω από 3,2 δισ. ευρώ. Είναι τεράστια τα ποσά των οφειλών των εφοπλιστών στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) που παραγράφηκαν, ενώ ισχύουν μέχρι σήμερα προκλητικές χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των ναυτιλιακών εταιρειών που οδήγησαν σε οικονομική κρίση το ΝΑΤ.
Στα παραπάνω δεδομένα να προστεθεί το γεγονός ότι από το 2003 μέχρι σήμερα ποτέ δεν δόθηκε στο ΙΚΑ το 1% του ΑΕΠ που προβλέπεται να είναι η κρατική χρηματοδότηση του Ταμείου.
Αυτά είναι μερικά από τα δεδομένα του ασφαλιστικού συστήματος για το οποίο με πολλή ευκολία όσοι ευθύνονται γι' αυτό βγαίνουν και λένε «δυστυχώς επτώχευσε» και επιχειρούν πάνω στην πτώχευση να χτίσουν συναίνεση για την μετατροπή του ασφαλιστικού συστήματος σε ένα είδος φιλόπτωχου ταμείου που θα μοιράζει σε απόλυτα εξαθλιωμένους κάποια ψίχουλα ενώ οι μεγάλες μάζες των εργαζομένων θα έχουν ήδη σπρωχτεί να βρουν λύση στον ιδιωτικό τομέα ασφάλισης. Αυτή η μεθόδευση δεν πρέπει να περάσει.

Πηγή

Τα μεταλλεία στη Χαλκιδική είναι μια χρυσή ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη



11.000.000 ευρώ. Tο τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, για να αποκτήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης 317.000 στρεμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο μέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους - συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).
95.700.000 ευρώ. Το κέρδος των Μπόμπολα - Κούτρα - Τίμις (κυρίων μετόχων της "Ελληνικός Χρυσός") από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική European Goldfields.
408.000.000 ευρώ. Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμποδίζει την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την "Ελληνικός Χρυσός" με 15.000.000 ευρώ.
2.300.000.000 ευρώ. Η σημερινή αξία των μεταλλείων στο χρηματιστήριο του Τορόντο μετά την απόκτηση του 95% των μετοχών από την European Goldfields, πολυεθνική εταιρεία με έδρα τον Καναδά πίσω από την οποία βρίσκονται funds και τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs.
15.436.000.000 (!) ευρώ. Η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα μεταλλεία της Χαλκιδικής.
0 ευρώ. Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου. Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο από την εκμετάλλευσή του. Γι' αυτό άλλωστε η Τρόικα αρνήθηκε να αποδεχθεί τα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις εγγυήσεις που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση για τη δανειακή σύμβαση.

«Όσοι αντιδρούν είναι υποκινούμενοι και οπισθοδρομικοί»
Το μεταλλείο που θέλει να κατασκευάσει η European Goldfields δεν θα είναι ένα υπόγειο ορυχείο με στοές όπως πιθανώς φαντάζονται πολλοί αλλά μια επιφανειακή εκμετάλλευση που θα αποσπά τον χρυσό κατόπιν επεξεργασίας του εδάφους με κυάνιο, μετατρέποντας τη γη σε απόρριμμα και αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα, κυρίως κυάνιο, αρσενικό και θειικό οξύ.
0.8 γραμμάρια ανά τόνο είναι η περιεκτικότητα σε χρυσό του εδάφους στην περιοχή.
18 τόνοι εξορύγματος χρειάζονται για να γίνει ένα χρυσό δαχτυλίδι.
2 χιλιόμετρα θα είναι η διάμετρος του ανοιχτού ορύγματος που θα συνοδεύεται από λίμνες αποβλήτων όπου θα «αποθηκεύονται» τα τοξικά υγρά.
3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο.
200 εκατ. τόνοι προβλέπεται να εξορυχθούν μέσα στα επόμενα χρόνια σύμφωνα με το σχέδιο της εταιρείας. Τα 2.500 χρόνια που λειτουργούν μεταλλεία στην περιοχή εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι, από τους οποίους οι 20 εκατ. τόνοι μετά το 1927 από τον Μποδοσάκη.
15.000.000 μ3: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.
691.000 λίτρα: η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού. Πέρα όμως από την κατασπατάληση του νερού, οι συνέπειες ενός ατυχήματος είναι ανυπολόγιστες. Το 2000, στη Baia Mare της Ρουμανίας διέρρευσαν από εξορυκτική μονάδα χρυσού 100.000 κυβικά μέτρα νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου και άλλων βαρέων μετάλλων στον ποταμό Tisla και από εκεί στον Δούναβη, πλήττοντας εκτός από τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλητηριάζοντας το πόσιμο νερό, σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ψάρια και νεκρώνοντας τα οικοσυστήματα. Το περιβαλλοντικό ατύχημα στη Baia Mare θεωρείται το πιο καταστροφικό στην ιστορία της Ευρώπης μετά του Τσέρνομπιλ. Η καταστροφικότητα λοιπόν των μεταλλείων στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αφορά μόνο τα γύρω χωριά, αλλά το σύνολο της Χαλκιδικής (αφού θα καταστραφεί ο υδροφόρος ορίζοντας), και σε περίπτωση ατυχήματος και τη Θεσσαλονίκη και ποιος ξέρει μέχρι πού.

«Η σιωπή είναι χρυσός»
Πολυεθνικές, τραπεζίτες και ντόπια αφεντικά ετοιμάζονται να βάλουν στην τσέπη 15 δισ. ευρώ με μοναδικό αντάλλαγμα την καταβολή για κάποια χρόνια μισθών σε μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι θα πεταχτούν στα αζήτητα όταν η εταιρεία φύγει, αφήνοντας πίσω της κρανίου τόπο. Όποιος σιωπά είναι συνένοχος στο έγκλημα.