Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Να απορρίψουμε το μονόδρομο των αστών


Καθημερινά οι εργαζόμενοι, τα άλλα λαϊκά στρώματα «βομβαρδίζονται» από τα κόμματα της συγκυβέρνησης και τα αστικά ΜΜΕ με τη δήθεν «εθνική ανάγκη» να παρθούν νέα μέτρα περικοπών και να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές. Επειδή τα αστικά επιτελεία γνωρίζουν ότι ο λαός έχει μπει στην ασφυκτική πρέσα από τότε που εκδηλώθηκε η καπιταλιστική κρίση, με τεράστιες απώλειες στο εισόδημα και σε άλλες παροχές, προσπαθούν να παρουσιάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα ως... προσωρινά, τα οποία δήθεν θα συνδυαστούν με ένα «νέο στρατηγικό σχέδιο που θα οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση». Με αυτό το ευφυολόγημα της ...προσωρινότητας, η κυβέρνηση και τα κόμματα που την αποτελούν, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ, επιχειρούν τη στιγμή που εξαθλιώνουν το λαό, ταυτόχρονα, να τον αποκοιμίσουν, να αποτρέψουν την οργανωμένη αντίστασή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, συμμετέχει στο αποκοίμισμα αυτό από άλλο δρόμο, αυτό της καλλιέργειας αυταπατών για «άλλο μείγμα διαχείρισης» εντός της Ε.Ε, με δήθεν καλύτερη επαναδιαπραγμάτευση, δηλαδή νέο μνημόνιο, και βασικό άξονα ότι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη που να συμφέρει και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους.
Το ΚΚΕ δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι τα βάρβαρα μέτρα όχι μόνο δεν είναι προσωρινά για την περίοδο της κρίσης αλλά παίρνονται γιατί είναι μονόδρομος για τους κεφαλαιοκράτες, ενταγμένα στη στρατηγική τους για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης σε όφελός τους αλλά και για να αξιοποιηθούν και στην όποια περίοδο ανάκαμψης για γρήγορη και μεγάλη κερδοφορία, κάνοντας ακόμα πιο φτηνούς τους εργάτες, παίρνοντας πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα σε παλιότερες εποχές και συνέβαλαν στη σχετική βελτίωση της ζωής τους. Εκεί αποσκοπεί το νέο χτύπημα στους μισθούς, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία κ.α.

Μη μας ξεγελά το καλοκαίρι - Κάτι ψήνεται

Ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν. Τα σενάρια διάφορα από τη στιγμή που ο Ντράγκι είπε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα κάνει τα πάντα για το ευρώ. Μέχρι το ευρωομόλογο, μέχρι ότι θα κόψουν χρήμα στο τέλος όπως οι Αμερικάνοι, λένε τα σενάρια. Κάποιοι από τους καπιταλιστές θα χάσουν, άλλοι θα κερδίσουν, γι' αυτό και το σκληρό παζάρι, ανάλογα βεβαίως με τα σενάρια. Αλλά έτσι παίζεται το παιχνίδι του κέρδους. Δεν κερδίζουν όλοι οι καπιταλιστές πάντα. Κι αυτό είναι ένα από τα μεγάλα σαράκια του καπιταλισμού.

Αν έχουν ένα ενδιαφέρον οι σχετικές εξελίξεις, αυτό είναι κύρια ως προς το τι θα χάσουν οι εργαζόμενοι. Γιατί σ' αυτήν την εξέλιξη για τους εργαζόμενους προβλέπεται μόνο να χάνουν. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι καπιταλιστές ξεπερνούν τις κρίσεις τους.
Με αυτό το δεδομένο, η θέση «κανένα κλάμα για την καπιταλιστική κρίση, τα πάντα για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών και του συστήματός τους» είναι αυτή που αξίζει να διακηρυχθεί.