Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Οπορτουνισμός και αντικομμουνισμός


Το οπορτουνιστικό ρεύμα είναι αποτέλεσμα της επίδρασης της αστικής και μικροαστικής ιδεολογίας στο εργατικό κίνημα. Επί της ουσίας, όπου και όταν κυριαρχεί στο εργατικό κίνημα, οδηγεί στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης από τη δυνατότητα προετοιμασίας και εκδήλωσης της σοσιαλιστικής επανάστασης. 
Είτε με τη μορφή του δεξιού οπορτουνισμού, δηλαδή με την προσαρμογή, τον ταξικό συμβιβασμό και κατά συνέπεια την υποταγή και ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στα συμφέροντα του κεφαλαίου είτε με τη μορφή του αριστερού οπορτουνισμού, δηλαδή με την υποτίμηση στην πράξη των νόμων της ταξικής πάλης, την αγνόηση του ρόλου του αντικειμενικού παράγοντα, οδηγώντας στο βολονταρισμό και τον τυχοδιωκτισμό, στην απομόνωση από τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις.

Πολλές φορές στην πράξη αυτά τα δύο ρεύματα συμπίπτουν, εκφράζοντας μια συνολικότερη εχθρική στάση απέναντι στο μαρξιστικό - λενινιστικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα, στα κομμουνιστικά κόμματα.

Είδαμε, άλλωστε, ότι οπορτουνιστικά ρεύματα μέσα στα ΚΚ, τόσο στην ΕΣΣΔ και τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες όσο και αλλού, αξιοποιήθηκαν τόσο από την αντικομμουνιστική εκστρατεία όσο και από την αντεπανάσταση.



Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα για το πώς οι οπορτουνιστές στηρίζουν τον αντικομμουνισμό ανεξάρτητα από διαθέσεις και προθέσεις.