Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ


Διευρύνονται οι λαϊκές αντιδράσεις

Οι διαδηλώσεις ενάντια στο πραξικόπημα εξαπλώνονται σε όλη την Παραγουάη
ΑΣΟΥΝΣΙΟΝ.--Συγκεντρώσεις, πολύμορφες κινητοποιήσεις, αποκλεισμοί δρόμων και το μέτωπο της αντίστασης ενάντια στο πραξικόπημα διευρύνεται, με στόχο να φτάσει σε κάθε γωνιά της χώρας, έξι μέρες μετά την εκδήλωση του «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος», όπου με συνοπτικές διαδικασίες έγινε η αποπομπή του Πρόεδρου Φερνάντο Λούγο. Μία αποπομπή που έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο παράνομη και αντισυνταγματική, όπως και από όλους τους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής, που έχουν επιβάλει προς το παρόν διπλωματική απομόνωση, ενώ οι γειτονικές χώρες από την πρώτη ώρα έχουν κλείσει τα σύνορά τους.
Οι περαιτέρω ενέργειες αναμένονται από την έκτακτη Σύνοδο των Χωρών της Νοτίου Αμερικής - UNASUR που ήταν να πραγματοποιηθεί στο Περού και η οποία θα γίνει από κοινού με τη Σύνοδο της Ενωσης της Αγοράς του Νότου - Mercosur κατά τη δεύτερη ημέρα των εργασιών της την Παρασκευή, στη Μεντόσα της Αργεντινής. Η έκπληξη, ωστόσο, είναι η χτεσινή ανακοίνωση του «έκπτωτου προέδρου» Λούγο ότι τελικά δεν πρόκειται να παραστεί στην κοινή Σύνοδο παρότι είχε προσκληθεί και ενώ έχει ανασταλεί η ιδιότητα μέλους για την Παραγουάη, όπερ και απαγορεύεται η συμμετοχή της κυβέρνησης που σχημάτισε ο αντιπρόεδρος Φεντερίκο Φράνκο. «Δεν θέλω να επηρεάσω τις αποφάσεις της κοινής Συνόδου», τόνισε ο Λούγο σε συνέντευξη προς το πρακτορείο Telam.
Ενδεχομένως, όμως, είναι ένας έμμεσος και διπλωματικός τρόπος για να αποφύγει την έξοδό του από την Παραγουάη. Να αποφύγει το «πάθημα» του πρώην Προέδρου της Ονδούρας, Μανουέλ Σελάγια, που δεν έφυγε φυσικά με τη θέλησή του, αλλά απήχθη και εκδιώχθηκε και δεν κατόρθωσε ποτέ να επιστρέψει ως πρόεδρος... Εξάλλου, όπως ακριβώς και στην περίπτωση του Σελάγια, η «κοινοβουλευτική αποπομπή» του συνοδεύεται από ποινικές διώξεις, καθώς αναμένεται να «δικαστεί» ως υπεύθυνος για τα αιματηρά επεισόδια στις 16 Ιουνίου, όταν οι αστυνομικές αρχές προχώρησαν σε επιχείρηση «εφαρμογής» εντολής δικαστηρίου για την εκδίωξη μελών του Κινήματος των Ακτημόνων Αγροτών - Liga Nacional de Carperos που είχαν καταλάβει έκταση που ανήκε στο πρώην στέλεχος του κόμματος Κολοράδο, Μπλας Ρικέλμε.
Τέλος, ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών αποφάσισε την Τετάρτη, κατά τη διάρκεια της έκτακτης συνεδρίασής του, να στείλει αποστολή στην Παραγουάη, ώστε να εξετάσει την κατάσταση και στη συνέχεια να αποφασίσει για το αν πρέπει να ληφθούν μέτρα και κυρώσεις κατά της «νέας κυβέρνησης Φράνκο». «Ανησυχία» για την κατάσταση εξέφρασε και η ΕΕ που ζήτησε από όλες τις πλευρές να γίνει «σεβαστή» η δημοκρατική βούληση στην Παραγουάη.

Πηγή: Ριζοσπάστης

ΔΗΜ.ΑΡ. «Ανάπτυξη» και για το λαό ... ξερό ψωμί


Κραδασμοί και ανταγωνισμοί στο εσωτερικό του κόμματος

    Βαφτίζοντας το κρέας - ψάρι, ο Φ. Κουβέλης, μετά τη συνάντησή του χτες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, αναγόρευσε σε «σημαντική διεκδίκηση» τη χρονική επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής και τη διεκδίκηση μέτρων υπέρ της «ανάπτυξης», δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

  Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. μάλιστα, αξίωσε ο στόχος της «ανάπτυξης» να ενταχθεί στην «οικονομική διακυβέρνηση» της ΕΕ, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι έτσι μπορούν «να εξασφαλιστούν εκείνες οι ρυθμίσεις που είναι δυνατόν να ανακουφίζουν την ελληνική κοινωνία». Ο ίδιος είπε ότι «τα μέτρα τα οποία έχουν επιβληθεί, στη βάση του μνημονίου, δεν είναι μόνο αδυσώπητα, αλλά είναι και αναποτελεσματικά», κρύβοντας ότι αυτά τα μέτρα δεσμεύεται να προωθήσει με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ότι το μνημόνιο δεν είναι παρά εξειδίκευση της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ, στο όνομα της οποίας πίνει νερό.

  Στο μεταξύ, οι «κραδασμοί» συνεχίζονται στο εσωτερικό της ΔΗΜ.ΑΡ. Ο Δ. Χατζησωκράτης υπέβαλλε την παραίτησή του απ' τη θέση του υπεύθυνου οικονομικής πολιτικής του κόμματος, εκφράζοντας δυσαρέσκεια για τον αποκλεισμό του απ' τη Βουλή, μετά την απόφαση του Φ. Κουβέλη να κρατήσει την έδρα της Β' Αθήνας και όχι της Αιτωλοακαρνανίας. Ο Δ. Χατζησωκράτης θεωρεί ότι η μη συμμετοχή του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος θα υποβαθμίσει την παρουσία της σε θέματα του τομέα ενασχόλησής του.

  Αλλα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. διαρρέουν τον προβληματισμό τους για τις διαφωνίες στο εσωτερικό του κόμματος και για το ενδεχόμενο να λάβουν αυτές πιο συγκροτημένο χαρακτήρα, ακόμα κι αν εκκινούν από διαφορετικές αφετηρίες.

Φάρμακο για την ξετσιπωσιά δεν υπάρχει...

«Δεν θα έχετε φάρμακα»!
«Αν δεν εφαρμοστεί η πολιτική μας δεν θα έχετε φάρμακα»!
Το ακούσαμε από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Το ακούσαμε από τον Παπανδρέου.
Το ακούσαμε από τον Σαμαρά.
Το έλεγαν την ώρα που συνέτασσαν και ψήφιζαν το δεύτερο μνημόνιο.
Εβαζαν τους «παπαγάλους» τους να αναμηρυκάζουν πρωί, μεσημέρι, βράδυ την τρομοκρατία και να εκβιάζουν τον κόσμο από τα δελτία των 8.
Το έλεγαν και το ξαναέλεγαν κατά την προεκλογική περίοδο:
«Προσέξτε τι θα ψηφίσετε γιατί δεν θα έχετε φάρμακα»!
Ε, λοιπόν, οι εκλογές έγιναν. Και φτιάχτηκε κυβέρνηση. Φτιάχτηκε μια κυβέρνηση από εκείνους που υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν στο λαό τα φάρμακά του. Φτιάχτηκε μια κυβέρνηση από εκείνους που έλεγαν ότι για να έχει ο λαός φάρμακα «πρέπει» να έχει ΕΕ, ευρώ, μνημόνια και δανειακές τους συμβάσεις.
Και τώρα τι γίνεται; Τι θα γίνει τώρα που - επειδή ακριβώς ο λαός έχει και ΕΕ, και ευρώ, και μνημόνια, και δανειακές συμβάσεις - συντελείται απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα μια ανθρωπιστική κρίση;
Τι γίνεται με τους εκατοντάδες χιλιάδες γέροντες, τους άρρωστους, που συνεχίζουν να τους στερούν τα φάρμακα;
Τι γίνεται κύριοι της τρι(α)φασικής κυβέρνησης;
Βέβαια, από μια άποψη, έχετε κι εσείς τα δίκια σας:
Φάρμακο, που να σε κάνει καλά από την έλλειψη τσίπας και από την ξεδιαντροπιά, δεν έχει βγει ακόμα...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
 
Πηγή: Ριζοσπάστης

Ο «αντιμνημονιακός» ΣΕΒ



Γρηγοριάδης Κώστας
«Το μνημόνιο έχει φάει τα ψωμιά του, ας φτιάξουμε ένα νέο μνημόνιο, με άλλο περιτύλιγμα». Αυτό ουσιαστικά είναι το μήνυμα που έστειλε ο πρόεδρος του ΣΕΒ μετά τις επαφές που είχε προχτές στις Βρυξέλλες με αξιωματούχους της Κομισιόν και της Ευρωζώνης. Ο Δ. Δασκαλόπουλος δεν έχει κανένα πρόβλημα να εμφανιστεί «αντιμνημονιακός» προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα συνεχιστεί με άλλα «μέσα» και «εργαλεία» η στρατηγική της πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της για εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή για δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και μέτρα άγριας λιτότητας. Στις δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΣΕΒ δε δίστασε να προσχωρήσει με το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο, ανακαλύπτοντας «αμφιλεγόμενες πολιτικές» στο μνημόνιο, αναφέροντας μάλιστα ως κορυφαίο παράδειγμα το κούρεμα του χρέους (PSI), που, όπως είπε, «απέφερε στην Ελλάδα καθαρή μείωση του χρέους της τάξης μόλις των 30 δισ. ενώ παράλληλα της απέδωσε το μόνιμο χαρακτηρισμό της αφερέγγυας χώρας». Επίσης καταλόγισε στο PSI ότι «κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία και οδήγησε το τραπεζικό σύστημα σε μαρασμό και την ιδιωτική οικονομία σε ασφυξία», επιχειρώντας βέβαια να βγάλει λάδι τον καπιταλισμό και τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν στην κρίση. Η διέξοδος που προτείνει λοιπόν είναι να δείξει η νέα συγκυβέρνηση μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην υλοποίηση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών, που εξαθλιώνουν το λαό και ενισχύουν το κεφάλαιο (π.χ. δραστική μείωση του μέσου μισθού, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.), ώστε να προκαλέσει τη θετική αντίδραση των εταίρων και δανειστών. «Η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από τους εταίρους της, αλλά αν επιδείξει αποφασιστικότητα στην άμεση υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών στις οποίες έχει δεσμευτεί, η Ευρώπη θα ανταποκριθεί θετικά, αναγνωρίζοντας τα προβλήματα που δημιουργεί στη χώρα η βαθιά ύφεση και η υψηλή ανεργία»,δήλωσε με νόημα. Αν τώρα αυτή η αντιδραστική πολιτική δεν ονομάζεται μνημόνιο, ακόμα καλύτερα...
 
Πηγή: Ριζοσπάστης

Τα ΣτουρναροΝΕΑ της ημέρας...

Τι είναι ο κ. Στουρνάρας;
Σύμφωνα με το λιβανωτό που δημοσιεύτηκε χτες στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και καταλαμβάνει έκταση δυο ολόκληρων σελίδων (!),
χωρίς σε αυτές να υπολογίζονται οι φωτογραφίες και οι αναφορές στην πρώτη, τη δεύτερη και τις υπόλοιπες εσωτερικές σελίδες,
ο κ. Στουρνάρας, ο νέος υπουργός Οικονομικών, είναι:
*
«Γεννημένος διαπραγματευτής»,
είναι «πολιτικό μυαλό»,
είναι «ικανός μακροοικονομολόγος»,
«η οικονομική κατάρτισή του είναι πολύ μεγάλη»,
τον διακρίνει «αποτελεσματικότητα»,
είναι «λιτοδίαιτος»,
είναι «δεινός κολυμβητής»,
του «αρέσουν τα ανέκδοτα και η γυμναστική»,
«έχει αντοχές μεγάλες» αφού στην παραλία ακριβώς κάτω από το εξοχικό του «κάνει τρία χιλιόμετρα πήγαινε κι άλλα τρία χιλιόμετρα έλα»,
όμως, ανάμεσα στα (πολλά) άλλα, «το μεγαλύτερο προτέρημα του νέου υπουργού Οικονομικών είναι ότι στο παρελθόν έχει υπερασπισθεί με επιτυχία τα συμφέροντα της Ελλάδας στην Ευρώπη καιέχει αποτρέψει την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας» (!)...
Παρεμπιπτόντως, είναι και «απείθαρχος» απέναντι στη Γερμανία...
***
Κατά τα «ΝΕΑ», για όλα τα προηγούμενα, που αφορούν βασικά στο μεγαλείο του διαπραγματευτή μας, υπάρχουν τρανές αποδείξεις.
Ειδικά, πάντως, στο θέμα της «υπεράσπισης» των ελληνικών συμφερόντων από τον κ. Στουρνάρα, καθώς και της «απειθαρχίας» του νέου υπουργού με τις συνταγές της «γερμανικής λιτότητας» και της λιτότητας, γενικώς, οι αποδείξεις
(σσ: το ενδιαφέρον είναι ότι τις προσκομίζουν τα ίδια τα «ΝΕΑ») είναι συντριπτικές.
Ιδού:
*
α)«Συμμετείχε στην Επιτροπή Σπράου».
(σσ: θυμίζουμε ότι η Επιτροπή Σπράου ήταν ο πρόδρομος της πολιτικής κατεδάφισης του Ασφαλιστικού, καθότι, όπως έλεγε ο καθηγητής Σπράος και η Επιτροπή του, οι Ελληνες τη δεκαετία του '90 ζούσαν περισσότερα χρόνια από όσα άντεχε η οικονομία)...
*
β) Ηταν ο «φρουρός της ένταξης στην ΟΝΕ».
(σσ: θυμίζουμε ότι η ένταξη στην ΟΝΕ, όσο και η παραμονή στην ΟΝΕ συνοδευόταν επί χρόνια με το ΠΑΣΟΚικό κυβερνητικό σλόγκαν «θυσίες και λιτότητα για να μπούμε στην ΟΝΕ - θυσίες και λιτότητα για να παραμείνουμε στην ΟΝΕ»)...
*
γ)«Είχε δείξει μεγάλη προσήλωση στην ικανοποίηση των κριτηρίων που προέβλεπε η Συνθήκη του Μάαστριχτ».
(σσ: είναι πασίγνωστο ότι πρόκειται για τη Συνθήκη που ισοδυναμεί τρόπον τινά με το συνταγματικό χάρτη της πανευρωπαϊκής λιτότητας)...
*
δ)«Ηταν μάλιστα εκείνος που συνήψε τη στρατηγική συμμαχία με τη γαλλική Credit Agricole που οδήγησε αργότερα στην απόκτηση της Εμπορικής από το γαλλικό τραπεζικό κολοσσό».
(σσ: πάλι καλά, δηλαδή, που εκτός από υπέρμαχο «κατά της λιτότητας» δεν μας τον βγάλανε και εχθρό του ξεπουλήματος)...
*
ε)«Μάλιστα την περίοδο 2009 - 2011 ήταν άτυπος οικονομικός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού».
(σσ: λόγω σεμνότητας, προφανώς, τα «ΝΕΑ» δεν υπενθυμίζουν ότι πρωθυπουργός εκείνη την περίοδο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου και ότι ο...«απείθαρχος» με τη λιτότητα Στουρνάρας υπήρξε οικονομικός του σύμβουλος ακριβώς την περίοδο της αποθέωσης της λιτότητας, των μνημονίων, της κατακρεούργησης μισθών και συντάξεων, των φοροεπιδρομών και των χαρατσιών)...
***
Μετά από αυτό το καταπληκτικό δείγμα άσκησης δημοσιογραφικής ουδετερότητας, αντικειμενικότητας, φιλαλήθειας,
άμα τε και... κριτικής στάσης των ταγών της ενημέρωσης απέναντι στην εξουσία, την οποία - ειρήσθω εν παρόδω - τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα τύπου ΔΟΛ έχουν ως αποστολή να γλύφουν (συγγνώμη: «να ελέγχουν» θέλαμε να πούμε...),
δύο παρατηρήσεις:
*
Πρώτον: Τύφλα να έχει εκείνη η παλιά ιεροεξεταστική πρακτική που βάφτιζε το «κρέας - ψάρι».
Δεύτερον: Προτείνουμε στα «ΝΕΑ» να ξαναγράψουν όλα τα εγχειρίδια περί της μεθόδου υπερχείλισης όλου εκείνου το απύθμενου θράσους που αιώνες τώρα παρουσιάζει - μπροστά στα μάτια μας - το «μαύρο - άσπρο».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
 
Πηγή: Ριζοσπάστης

Ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιεί το χαράτσι της ΔΕΗ


Σε συνάντηση χτες με τη διοίκηση της Επιχείρησης, ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε να εξαιρεθούν από τις διακοπές ρεύματος μόνο τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του λαού

Την ώρα που χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά αδυνατούν ή δε θέλουν να πληρώσουν το χαράτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τη ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα σ' αυτούς που θεωρεί ότι μπορούν να πληρώσουν το βάρβαρο τέλος!
Motion Team
Ενα μεγάλο «ναι» στο χαράτσι είπε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, κατά την επίσκεψή του στη ΔΕΗ, όπου ζήτησε να παγώσουν οι διακοπές ρεύματος μόνο για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του λαού!
Συγκεκριμένα, ζήτησε να υπάρξει μέριμνα για «τα κομμάτια του πληθυσμού» που αδυνατούν να αποπληρώσουν χαράτσια και λογαριασμούς ρεύματος. Επικαλέστηκε μάλιστα τον «υψηλό δείκτη κοινωνικής ευθύνης που η ΔΕΗ έχει αποδείξει ότι διαθέτει» (!) για να ζητήσει από τον πρόεδρό της να παγώσουν οι διαδικασίες διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος, μέχρις ότου αποφανθεί η Βουλή για το θέμα.
Ο Αλ. Τσίπρας δεν ζήτησε κατάργηση του χαρατσιού, απεναντίας παρέπεμψε στη Βουλή την αποσύνδεσή του από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, κάτι που σε μεγάλο βαθμό ήδη έχει γίνει, καθώς το χαράτσι έχει περάσει στις εφορίες. Για να εξωραΐσει μάλιστα την ΕΕ, ισχυρίστηκε ότι το χαράτσι μέσω των λογαριασμών ρεύματος είναι «έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού»!
Ξεπερνώντας κάθε όριο πρόκλησης απέναντι στο λαό που στενάζει από τα απανωτά χαράτσια και συνειδητά αποφασίζει να μην πληρώσει το συγκεκριμένο τέλος, παλεύοντας να καταργηθεί, ο Αλ. Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων:
«Το πρόβλημα που υπάρχει και στη διοίκηση είναι ότι δεν μπορούν να επιλέξουν, δεν έχουν, αν θέλετε, τα κατάλληλα στοιχεία για να επιλέξουν αντικειμενικά ποια νοικοκυριά βρίσκονται πράγματι κάτω από τα όρια της φτώχειας και ποια άλλα έχουν τη δυνατότητα. Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να συμβάλλουμε, και αυτό θα κάνουμε, ώστε να υπάρξει μια αντικειμενική δυνατότητα διαχωρισμού των νοικοκυριών που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης, κάτω από τα όρια της φτώχειας»!
Στο μεταξύ, νέα ερμηνεία στη λαϊκή ψήφο που ως χτες «μετέφραζε» σαν εντολή για ακύρωση του μνημονίου, έδωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας, δηλώνοντας πως «ο λαός έθεσε πάρα πολύ ψηλά τον πήχη (...) μέσα από την ετυμηγορία του στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, τον πήχη των διεκδικήσεων απέναντι στην τρόικα και την ΕΕ».
Η παραδοχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά εγκαταλείψει ακόμα και στο επίπεδο της προπαγάνδας την ακύρωση του μνημονίου, μιλώντας ανοιχτά πλέον για «αναδιαπραγμάτευση», συμπληρώθηκε από την άσκηση κριτικής στα κόμματα της συγκυβέρνησης, επειδή «σ' αυτές τις υψηλές απαιτήσεις διεκδίκησης και επαναδιαπραγμάτευσης, (...) δεν έχουν κανένα σχέδιο και καμιά οργάνωση». Επί της ουσίας, μην μπορώντας να διαφοροποιηθεί σε οτιδήποτε άλλο, ο Αλ. Τσίπρας κατηγορεί την κυβέρνηση για διαχειριστική ανεπάρκεια, πλασάροντας το κόμμα του σαν ικανότερο να διαχειριστεί μια διαπραγμάτευση του μνημονίου.
Ο ίδιος μάλιστα εξέφρασε τη λύπη του επειδή «τέτοιες ευκαιρίες δεν θα έχουμε πολλές από δω και στο εξής, όσο περνάει ο καιρός, οι ευκαιρίες θα συρρικνώνονται δραματικά», προϊδεάζοντας από τώρα για τα όρια της διαχείρισης που και ο ίδιος θα ασκήσει, αν αναβαθμιστεί ο ρόλος του.
Την «καραμέλα» περί αδράνειας της κυβέρνησης αναμασά και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις δηλώσεις της Α. Μέρκελ, όπου αναφέρεται ότι «η νέα κυβέρνηση μένοντας αμέτοχη στις διαμορφούμενες εξελίξεις, όντας προσκολλημένη στο μνημόνιο, ανήκει ουσιαστικά στις δυνάμεις που με την πολιτική τους οξύνουν την κρίση». Πρόκειται για εκτίμηση που συσκοτίζει το χαρακτήρα της κρίσης και προβάλλει τα αποτελέσματα σαν αιτίες της.

Οι φτωχοί δεν κάνουν τουρισμό


   Οι μεγαλοξενοδόχοι θέλουν να μειώσουν τα μεροκάματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων - που απήργησαν χτες - με τη νέα σύμβαση εργασίας, όταν «πίσω από την κουρτίνα» της χαρωπής επαγγελματικής φιλοξενίας, βρίσκονται: Ανασφάλιστοι. Εξευτελιστικά χαμηλά αμειβόμενοι «μαθητές», Ελληνες και ξένοι... αδελφωμένοι. Επιδοτούμενες θέσεις εργασίας, ενίσχυση με δημόσιο χρήμα. Εντατικοποίηση της εργασίας που ρημάζει χέρια, πόδια, μέση και μυαλά στο τέλος της μέρας. Και ενώ συμβαίνουν ολ' αυτά η εργοδοσία θεωρεί τα όσα ορίζονται στην όποια σύμβαση ως σημεία που οφείλει να παραβιάσει προς το χειρότερο και απαιτεί δραστικές μειώσεις μισθών. Οι εκπρόσωποι των ξενοδόχων μιλούν για τις προσπάθειες... «βιωσιμότητας των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων», όπως οι κυβερνήσεις μιλούν για σωτηρία της Ελλάδας, με χαμένους, και στις δύο περιπτώσεις τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Μιλούν για «εργασιακή ειρήνη» απαιτώντας από τους εργαζόμενους να πάνε «άκλαυτοι», αλλά και για την αμφίβολη διατήρηση των θέσεων εργασίας, όμως με μισθούς - «επιδόματα ανεργίας».
 
  Τα ίδια έκαναν και παλιότερα, όταν τα κέρδη περίσσευαν. Τώρα επικαλούνται και την κρίση, παραβλέπουν ότι η περσινή χρονιά θεωρήθηκε εξαιρετικά καλή και προβάλλουν τη λογική επερχόμενης καταστροφής για να εξαναγκάσουν τους εργαζόμενους να υποταχτούν στις ορέξεις τους. Η τακτική τους είναι πέρα για πέρα προκλητική. Αναγνωρίζουν -και σωστά- ότι το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό μπορεί να αναβαθμίσει το προϊόν τους, άρα και τα κέρδη τους, αλλά απαιτούν το δυναμικό αυτό να είναι ακόμα πιο φτηνό. Την ίδια ώρα η αξίωσή τους για μείωση αποδοχών κατά 18% έχει πολλαπλασιαστικά αρνητικό αποτέλεσμα, σε μια χώρα με ληστρική φορολόγηση του μισθωτού, υπέρογκες τιμές στα ράφια των μαγαζιών, καθολική υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας, με αντίστοιχη αύξηση της δαπάνης των εργαζομένων.
 
  Ακόμη χειρότερα, οι μεγαλοξενοδόχοι και όσοι από τους «μικρότερους» του κλάδου παρασύρονται από την τακτική τους, πασχίζουν τσακίζοντας τους μισθούς των εργαζομένων στον τουρισμό να αντισταθμίσουν την όποια μείωση κερδών έχουν από την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Γιατί ο Τουρισμός στην Ελλάδα στηρίζεται βασικά, όπως και οι ίδιοι λένε, στον εσωτερικό τουρισμό, δηλαδή στους Ελληνες εργαζόμενους. Ταυτόχρονα όπως λένε και οι ίδιοι, από την κατάργηση του κοινωνικού τουρισμού έχασαν 500.000 Ελληνες τουρίστες - πελάτες, ενώ με τη συνολικότερη πολιτική μείωσης μισθών και λιτότητας, κατέρρευσε η εσωτερική αγορά. Χάσανε τον Ελληνα, στον οποίο υπερχρέωναν το δωμάτιο και ήταν αυτός που στήριζε ουσιαστικά τον επισιτιστικό κλάδο, αφού οι ξένοι έπαιρναν «μια σαλάτα στα τέσσερα» ακόμη και στις εποχές της δραχμής. Μεγάλος χαμένος είναι οι μικροί ξενοδόχοι και εστιάτορες στις περιοχές της Ελλάδας που υποδέχονταν ντόπιους, που δεν έχουν απευθείας πτήσεις «τσάρτερ», που δεν τις προτιμούν οι «τουρ οπερέιτορς».
 
  Η χειροτέρευση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων αποτελεί «θηλιά θανάτου» για τον κλάδο του τουρισμού συνολικά. Δεν είναι μόνη της η Ελλάδα. Τη συντροφεύουν, η μία μετά την άλλη χώρες όπως οι Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος, Ιταλία, ακόμη και για τη Γαλλία μιλούν... Πόσοι τουρίστες θα έρθουν το 2013 ή το 2014, εάν συνεχιστεί η λιτότητα πανευρωπαϊκά; Οι ΕΒΕ, κυρίως, του τουρισμού - επισιτισμού πρέπει να καταλάβουν: ο τουρισμός είναι λαϊκό δικαίωμα και μόνο ως τέτοιο μπορεί να κάνει τον κλάδο ωφέλιμο για το λαό. Αλλά αυτό απαιτεί άλλη, αντιμονοπωλιακή πολιτική.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ
 
Πηγή: Ριζοσπάστης

Οργάνωση της αντεπίθεσης


Ακούς τον Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ, διαβάζεις τον Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ και το μυαλό σου πάει στον ...Τσίπρα. Τέτοια ταύτιση θέσεων. Με καρμπόν δουλεύουν;
Η απάντηση βρίσκεται σ' ένα παράλληλο «σύμπαν», αυτό του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οπου το πραγματικό δεδομένο είναι ότι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ ελέγχουν τις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αυτές στις οποίες ο ΣΕΒ βρίσκει διαχρονικά έναν καλό συνομιλητή. Δεν είναι θέμα καρμπόν, λοιπόν, οι κοινές τους θέσεις. Είναι κοινό το ταξικό συμφέρον που υπηρετούν κι αυτό είναι το συμφέρον της αστικής τάξης.
Η επισήμανση του ΚΚΕ ότι το επίπεδο της πολιτικής συνείδησης είναι άμεσα συναρτώμενο με το επίπεδο της ταξικής πάλης και κατά συνέπεια όλα κρίνονται από την αλλαγή των συσχετισμών, έτσι που η εργατική τάξη να έχει πράγματι τον πρώτο λόγο στα του οίκου της, επιβεβαιώνεται στην πράξη.
Το χτεσινό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, να πυκνώσουν οι εργάτες τις γραμμές των σωματείων, να απομονώσουν εργοδοτικούς και κυβερνητικούς, να επιβάλουν το δίκιο τους στο δρόμο του αγώνα, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα.
***
Καλά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα (να υπερασπίζεις την ΕΕ και τις πολιτικές της για τα καπιταλιστικά κέρδη στον τομέα της ενέργειας και παράλληλα να παριστάνεις τον υπερασπιστή των αδυνάτων που δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, αυτό έκανε χτες ο Τσίπρας), αλλά καλύτερη η οργάνωση των ανθρώπων έτσι που να τα βγάλουν πέρα. Καθημερινό το δελτίο με ειδήσεις από τη δράση των λαϊκών επιτροπών που επανασυνδέουν το ρεύμα σε σπίτια ή εμποδίζουν το κόψιμό του, αλλά λέξη για τέτοιες ειδήσεις στον αστικό Τύπο.
Αφήνοντας στην άκρη τα παραμύθια για το «νέο αέρα» που πνέει στην Ευρώπη, διαβάζουμε το σχέδιο για τις συντάξεις και διαπιστώνουμε ότι είναι μέρος αυτού του «νέου αέρα» που πνέει στην Ευρώπη. Οπως «νέος αέρας» είναι οι 15.000 Ελληνες που μετανάστευσαν στη Γερμανία (στοιχεία Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης - ΟΟΣΑ). «Νέος αέρας» και το γεγονός ότι έχει μειωθεί αισθητά η μετανάστευση προς την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιρλανδία, στις οποίες, επιπλέον, η ανεργία μεταξύ των μεταναστών έχει αυξηθεί κατά περίπου 10%.
«Νέος αέρας» και το γεγονός ότι η Κομισιόν διαπιστώνει πως πλέον το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου. «Νέος αέρας» τελικά είναι το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και το ξεγύμνωμα κάθε πολιτικής που ασκείται ή εξαγγέλλεται έχοντας σαν ένα το κρατούμενο την υπεράσπιση των καπιταλιστικών κερδών.
***
Εδώ είμαστε λοιπόν.
Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ δίνουν μάχη στη Βουλή για το πώς θα εξαφανίσουν το ΚΚΕ και χωροταξικά από τα έδρανα, στην πραγματική ζωή, εκεί όπου η ταξική αντιπαράθεση είναι αμείλικτη, οι κομμουνιστές βρίσκονται ήδη στην πρώτη γραμμή της πάλης. Αυτός είναι ο δρόμος, σ' αυτόν συνεχίζουμε. Αφήνουμε τις γραβάτες και τα σύγχρονα «ζιβάγκο» στη χωροταξία τους.
Ασχετη λεπτομέρεια: Ο εισαγγελέας στη Ρόδο κάλεσε τους απεργούς του επισιτισμού να πάρουν υπόψη ότι τα συμβόλαια των ξενοδόχων περιέχουν ρήτρα ακύρωσης αν υπάρχει «πολιτική αστάθεια». Ως «πολιτική αστάθεια» ο εισαγγελέας αντιμετωπίζει την απεργία και αποδεικνύει με ένα ακόμα παράδειγμα ποιανού είναι το κράτος, ποιανού είναι οι νόμοι, και γιατί - τελικά - μια απεργία δεν είναι αστεία υπόθεση, είναι αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης, είναι πάλη τάξης με τάξη. Και ως τέτοια απαιτεί στο τιμόνι να βρίσκονται εκείνοι που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να πάνε τον αγώνα στα πραγματικά του όρια, εκεί όπου η εργατική τάξη θα αντιπαλεύει στα ίσα την αστική μέχρι να γκρεμίσει την ίδια και την εξουσία της.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
 
Πηγή: Ριζοσπάστης

Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17 του Ιούνη 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ



Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 του Ιούνη 2012, με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17 του Ιούνη και τις μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις Οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος, ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μάη - Ιούνη, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.
Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση, που θέτει για συζήτηση ως εξής:
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17 Ιούνη 2012 είναι αρνητικό για το λαό, ο οποίος έχει δεχτεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:
-- Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με τη συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος, ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού.
Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, όλους όσοι, παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, κατά τη διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.
-- H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό, διασφαλίζοντας τη δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Εχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Αντ. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.
-- Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στη δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του, με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6 του Μάη για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κ.λπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.
Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την Ευρωζώνη.
-- Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής «Χρυσής Αυγής», η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ.
Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στο ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν τη μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση, η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε, επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από τη μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη, όσον αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.
Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν τη φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ άλλα κόμματα και ιδιαίτερα ΣΥΡΙΖΑ, να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 του Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για:
α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες των Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Ολων, δηλαδή, εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6 του Μάη.
Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε τη μαζικότητα - οργανωτικότητα, ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθιά ενσωμάτωσή της στην Ευρωζώνη, η βαθιά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην Ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του.
Σ' αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιούνη ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στη συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6 του Μάη, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με τη συμμετοχή σ' αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του Προέδρου Ομπάμα.
Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις, ενόψει και της Συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιούνη, της Συνόδου του G7 και της Συνόδου του G20 18 - 19 Ιούνη. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των Ευρωπαίων ανταγωνιστών προς τη Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και τη διάλυσή της.
β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Τη φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.
γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλου μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, τη Δημόσια Διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της Δανειακής Συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρόλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα, για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη - μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της Ευρωζώνης.
Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17 του Ιούνη εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο τη στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.
Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και τη χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτά.
Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες τις εξελίξεις θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης τη δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για τη σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τη μάχη στη συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.
Το ΚΚΕ έδωσε τη μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την Ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στο λαό το χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετάσχει το ΚΚΕ στη διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή τη διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Εδωσε τη μάχη αυτή, παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους.
Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση - ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για τη συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Το ΚΚΕ θα βρισκόταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Εχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή.
Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένουν στοιχεία νέας εξόρμησης στο λαό, ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.
Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης, η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το Κόμμα, αλλά και από το γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.
Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσουν τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο, ανεξάρτητα από την επίδραση ή το βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.
Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές Αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του Κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στην κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται, επίσης, με ζητήματα της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο Κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία.
Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πώς κατακτάμε τη μεγαλύτερη - όσο γίνεται - επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων, αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες.
Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.
Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις, ώστε να μη χρεωθεί και να μην πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.
Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ' όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.
Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.
Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνιστικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος, αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήματος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.
α. Θα δώσει τη μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.
β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη Βουλή στο μεσοδιάστημα.
γ. Αμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων, όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των Κέντρων Υγείας και των νοσοκομείων, η προστασία των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, η ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από τη βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑμΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.
δ. Θα επιδιώξει τη λαϊκή συσπείρωση, ενόψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28 - 29 του Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.
ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες, για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που έως τώρα δεν μετέχουν.
Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλουν στη μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσον αφορά τη δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του Κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.
ΑΘΗΝΑ 18/6/2012
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Καταργείται η επιδότηση των τροφείων σε νέα ζευγάρια

Σε εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, νέα ζευγάρια με μικρό παιδί, κόβεται το επίδομα παιδικού σταθμού που μέχρι τώρα έδινε το ΙΚΑ. Με την ένταξη στον ΕΟΠΠΥ αυτή η παροχή έχει σταματήσει να ισχύει. Το ποσό της επιδότησης καταβαλλόταν απευθείας από το ΙΚΑ σε συμβεβλημένους παιδικούς σταθμούς. Εμενε ένα υπόλοιπο για την κάλυψη του συνολικού κόστους που καταβαλλόταν από τους γονείς.
  Ομως το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ δεν κατέβαλε την επιδότηση στους Παιδικούς Σταθμούς από το περασμένο καλοκαίρι και ο ΕΟΠΥΥ (όπου μεταφέρθηκαν οι υποχρεώσεις του) δεν προβλέπει τέτοιες παροχές. Ετσι π.χ. στη Θεσσαλονίκη όπου πρωτοεντοπίστηκε το πρόβλημα, οι εργαζόμενοι γονείς καλούνται ξαφνικά σε καιρούς γενικευμένης ανέχειας να καλύψουν από την τσέπη τους όλο το κόστος (και αυτά τα π.χ. 150 ευρώ/μήνα που έπαιρναν από το ΙΚΑ).

  Το πρόβλημα εκεί αφορά εκατοντάδες οικογένειες (400 - 500 παιδιά). Εγινε γνωστό όταν διεύθυνση συμβεβλημένου Παιδικού Σταθμού ενημέρωσε τους γονείς ότι δεν πληρώθηκε το ποσό της επιδότησης από τον περασμένο Σεπτέμβρη, ακολούθως ζήτησε να φροντίσουν να το πληρώσουν οι ίδιοι για το 2012. Εξάλλου, οι διευθύνσεις των συμβεβλημένων Παιδικών Σταθμών ενημερώθηκαν από τον Οργανισμό ότι από 1/1/2012 οι καταστάσεις λογαριασμών που κατέθεταν στη Νομαρχιακή Μονάδα Υγείας ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης, «δεν προωθούνται στην οικονομική υπηρεσία του Περιφερειακού υποκαταστήματος ΙΚΑ - ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκης για απόδοση δαπάνης, λόγω ένταξής μας στονέο οργανισμό ΕΟΠΥΥ, ο οποίος δεν αναφέρει παροχές για παιδικούς σταθμούς».
Στην Αττική ζήτημα εντοπίζεται ήδη στη Νέα Ιωνία (ισχύει το ίδιο και σε άλλους δήμους) όπου 70 θέσεις στους δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς προορίζονταν για παιδιά επιδοτούμενων εργαζόμενων μητέρων και ασφαλισμένων του ΙΚΑ. Και εδώ συμβαίνει το ίδιο, δηλαδή μετά τη δημιουργία του ΕΟΠΠΥ δεν έγινε καταβολή των χρημάτων από τον Οργανισμό. Και εδώ τα ζευγάρια πρέπει καλύψουν (και) αυτό το κόστος από την τσέπη τους.

Πηγή: Ριζοσπάστης